فتنه در ادبيات نهج البلاغه - فتنه در ادبیات نهج البلاغه نسخه متنی

کيهان فرهنگي ـ شماره170 ،آذر 1379

فتنه در ادبيات نهج البلاغه

سردار اصلاني

مقدمه

واژه فتنه در ادبيات و فرهنگ محاوره­اي ما کاربرد فراواني دارد. اين واژه در لغت داراي معاني متعددي است. و هرکس به فراخور ديدگاه و برداشت خود از مسائل جهان هستي آن را به کار ميبرد. به دليل کاربرد فراوان اين لفظ و با توجه به مفاهيم متعدد آن در فرهنگ اسلامي و جامعه ما، ضرورت بررسي همه جانبه آن امري لازم است. در کنار اين موضوع گرفتاري جهان اسلام در فتنه­هاي رنگارنگ و پريشاني انديشه ها و افکار مسلمانان بر اثر وسوسه هاي خناسان دنياپرست براي انحراف آنها و بويژه نسل جوان و طرح شبهات متعدد و با توجه به سال ميمون امام علي عليه السلام بر آن شديم تا جرعه اي از زلال معرفت بيکران علوي را از اقيانوس نهج البلاغه برکشيم هر چند ورود در اين اقيانوس مواج ناخداي قهاري را ميطلبد اما به قول شاعر:

به نظر ميرسد که اولين ضرورت سال مبارک امام علي (ع) پرداختن به معارف علوي براي بهره گيري در حل مسائل و معضلات فرهنگي جامعه ميباشد. مشتقات آن در معناي لفظي و کلامي و مبناي ادبي و فرهنگي مورد بررسي قرار گيرد. اما اينکه چرا نام مقاله "فتنه در ادبيات نهج البلاغه" ميباشد بايد گفت که منظور از ادبيات بررسي همه جانبه "فتنه" در مفاهيم لغوي، ادبي و بلاغي که ميباشد و از طرفي ديگر منظور از ادبيات نهج البلاغه، نگاه فرهنگ حاکم بر اين کتاب عظيم به واژه فتنه و کاربردهاي مصداقي و عيني آن ميباشد. در انجام اين مأموريت عظيم بويژه براي کسي که کالاي ناچيزي از معرفت و دانش را دارد ياري و مساعدت دادار عالم وغفران الهي تنها راه اميدبخش و ساحل نجات ميباشد.