بيشتر مردم کشور ما,بر خلاف جوامع غربي,به ويژه در دوران جنگ تحميلي ,توانايي و تمايل چنداني به تجمّل گرايي ,اسراف و زياده روي در مصرف نداشته و براي نگه‌داري ثبات کانون خانواده ,علي رغم درآمد اندک تا متوسّط ,سعي در اداره امور خود به نحو شرافتمندانه اي داشته و کو شش مي کردند امور خود را با نوسانات اقتصادي و اجتماعي تطبيق دهند . يکي از صفات با ارزش در اين زمينه که از بروز پيآمدهاي ناشي از کمبودها جلو گيري مي کند ,قناعت است که در فرهنگ اسلامي صفتي پسنديده دانسته شده و بسياري از مردم با برخورداري از آن، در مقابل پيآمدهاي فقر ,مقاومت شايسته‌اي نشان داده‌اند . بر اساس فرهنگ اسلامي ,قناعت ,عبارت است از : بسنده کردن به اندک ,همراه با احساس بي نيازي از ديگران و کوشش هرچه بيشتر براي رسيدن به دستاوردهاي بهتر و کمال مطلوب با استفاده از شيوه هاي مشروع . ([24]) بزرگان دين و انديشه‌وران,چنين صفتي را به شرط اين که همراه با احساس دلسردي و نا اميدي نباشد ,صفتي والا ,با ارزش و نشانه اي از پُختگي[25] و کمال شخصيّت به شمار آورده‌اند . امير‌المؤمنين (ع)،قناعت را ستايش فرموده و از آن به عنوان ثروتي جاودانه و بي پايان ياد کرده و احساس بسندگي با حّداقّل امکانات زندگي را بهترين سرمايه وسيله براي زدودن پيآمدهاي ناشي از فقر، دانسته است.([26]) پژوهشگران علوم اجتماعي و روان‌شناسي هم ,پديده قناعت و انطباق([27]) را به عنوان يکي از ويژگيهاي شخصّيت سالم([28]) به شمار آورده‌اند.([29])
لطفا منتظر باشید ...
