جويا جهانبخش الفصول المهمّة في معرفة الأئمة [عليهم السلام]، عليّ بن محمّد بن أحمد المالکّي المکّي الشّهير بابن الصبّاغ، حَقْقَهُ و وَثْقَ أصوُلَه و عَلَقَ عليه: سامي الغريري،ط.1، 2ج. قم: دار الحديث، 1422 ﻫ.ق./1379 ﻫ.ش. يکي از سرگذشتنامه‌ها و ستايشنامه‌هاي ائمه‌ي اِثنا عَشَر ـ صلواتُ اللهِ و سَلامه عليهم أجمَعين ـ که بارها به طبع رسيده و در اين سده‌هايِ اخير في الجمله تداولي يافته، الفُصول المُهمّه ابن صبّاغِ مالکي است. نور الدّين عليّ بن محمّد بن احمد بن عبدالله (784ـ855ﻫ. ق)، معروف به «ابن صبّاغ»، محدّث و فقيهِ سنّي مالکي است که خاندانِ وي از افريقيّه (سفاقس و غزه) بودند ولي خودِ او در مکّه مکرّمه زاده شد و باليد. گفته‌اند که در أدب و فقه و حديث از استاداني چون عبدالرّحمن فاسي، عبدالوهّاب بن عفيف يافعي ، جمال‌الدّين ابن ظهيره، سعد نووي، علي بن محمّد بن ابي‌بکر شيبي، محمّد بن سليمان‌بن أبي‌بکر بکري، جلال‌الدّين عبدالواحد مرشدي، و زين‌الدّين مراغي بهره گرفت و از آنان اجازه‌ي روايت يافت. سَخاوي، شاگرد وي بوده است و از او اجازه روايت دارد. ابن‌صبّاغ در مکّه وفات کرده و در معلات به خاک سپارده شده است.[1] گفتني است تراجمنگار کبير و خبير تُراثِ شيعه، علّامه صاحبِ روضات ـ قدّس سرّه ـ مؤلّف الفصول المهمّه را، «محيي الدّين صالح بن عبدالله‌بن جعفر أسديِ کوفي، معروف به ابن صبّاغِ مکّهِ مالکي» مي‌شناسانَد[2] که موردِ تأييدِ برخي مأخذ معتبرِ ديگر نيست و ظاهراً سهو است. باري، مهمترين نگاشته ابنِ صَبّاغ ـ چُنان که گفته‌اند[3]ـ الفصول المهمّه اوست. علّامه فقيد، استاد حاج سيّد عبدالعزيز طباطبايي ـ قدّس سرّه ـ در کتابِ گرانسنگِ اهل‌البيت عليهم‌السلام في المکتبة العربيّة، سي و هفت دستنوشت از الفصول المهمّه ابن صبّاغ را ياد کرده است که در کتابخانه‌هايِ ايران و حجاز و ترکيه و عراق و سوريّه و يمن و امريکا و ايتاليا و آلمان و انگلستان نگاهداري مي‌شوند.[4] .
لطفا منتظر باشید ...
