از مجموع مواردي که در دستورهاي جهادي اسلام، مورد نهي قرار گرفته (چه تحريمي و چه ارشادي)مي توان فهرستي به صورت زير استخراج کرد که در جنگ، نبايد متعرّض اين اشيا و اشخاص شد. البتّه برخي از اين امور، براي شرايط خاصّ و موارد به خصوصي است، و برخي هم در شرايط خاصّي مورد عمل قرارنخواهد گرفت. موارد ممنوع عبارت است از: حمله به مجروحان جنگي ؛ تعقيب فراريان؛ کشتن اسيران؛ تعرّض به افراد زمين گير و درمانده ؛ کشتن زنان و کودکان و سالخوردگان؛ کشتن اجير و پيک و خادمان و گروگان ها؛ کشتن افراد بي سلاح و بي دفاع و غير نظاميان؛ مثله کردن؛ نيرنگ و فريب؛ کشتن کشاورزان مناطق جنگي ؛ تصرّف عدواني آب و زمين و اموال مردم مناطق جنگي و حيوانات آنان؛ کشتن کساني که به زور، به جنگ اعزام شده اند؛ تصرّف زنان آبستن از اسيران دشمن؛ پرده دري و هتک حرمت و ورود به خانه ها و تعدّي به خانواده ها؛ کشتن ديرنشينان و صومعه نشينان و پيشه وران مشرک؛ بريدن درخت هاي نخل و سوزاندن آن ها و قطع درختان ميوه ؛ ويران کردن خانه ها؛ سم ريختن در سرزمين دشمن (استفاده از سلاح هاي شيميايي). همانطور که گفته شد، برخي از اين امور، براي موارد به خصوصي بوده نه به صورت مطلق و فراگير، برخي هم در شرايط اضطرار و منحصر شدن پيروزي قواي اسلام در روشي که منجر به يکي از اين ها شود، به طور موقّت تا رفع اضطرار، رعايت نمي شود.
لطفا منتظر باشید ...
