قوانین جنگی اسلام، اصول انسانی، و ارزش حیات و طبیعت نسخه متنی

«فرستادگان و گروگان ها کشته نمي شوند.»

11- پيامبر اسلام- صلّي الله عليه و آله و سلّم- از ريختن سم در سرزمين مشرکان (استفاده از سلاح هاي شيميايي) نهي مي کرد:

«نهي رسول الله أن يلقي السمّ في بلاد المشرکين.»[12]

12- در بعضي جنگ ها، رسول خدا- صلّي الله عليه و آله و سلّم- ، زني را کشته يافت. وي کشتن زنان و کودکان را زشت شمرد و از آن نهي کرد.[13]

13- رسول خدا- صلّي الله عليه و آله و سلّم- به زن کشته شده اي در راه برخورد (از زنان دشمن در يکي از جنگ ها).

پرسيد: چه کسي او را کشته است؟ گفتند: خالدبن وليد. آن گاه به بعضي از همراهان خود فرمود: خود را به خالد برسان و به او بگو:

« إنّ رسول الله ينهاک أن تقتل امرأةً أو وليداً أو عسيفاً.»[14]

«پيامبر خدا تو را نهي مي کند که زني يا کودکي يا اجيري را به قتل برساني.»

14- زنان معمولاً در جنگ ها مصونيّت داشتند، حتّي در برخورد با خيانت قبيله «بني قريظه» که با دشمنان اسلام همدستي کرده بودند، رسول خدا- صلّي الله عليه و آله و سلّم- همه مردان آنان را کشت و اموالشان را به غنيمت گرفت ولي زنان مصون از کشتن ماندند، و تنها يک زن (آن هم به علل خاصّي) کشته شد.[15]

15- در مورد مصونيّت زنان، علي- عليه السلام- به سربازان خود سفارش مي فرمود:

«ولا تهيجوا امرأةً بأذي و إن شتمن أعراضکم و تناولن امرائکم و صلحائکم، فإنّهنّ ضعاف القوي و الأنفس و العقول.»[16]

«به زنان آسيب نرسانيد، هر چند به ناموس هاي شما دشنام دهند و به اميران و نيکان شما بدگويي کنند؛ چراکه آنان ناتوان و ضعيف النفس و کم خردند.»

16- علي- عليه السلام- به فرماندهان نظامي خود مي نوشت:

«انشدکم الله في فلاحي الأرض أن يظلموا قبلکم.»[17]

«شمار را به خدا سوگند مي دهم که مبادا کشاورزان از ناحيه شما مورد ستم قرار گيرند.»

17- علي- عليه السلام- در جنگ جمل، به ياران خويش سفارش کرد که با مردم بصره چنين رفتار کنند:

«لاتسبّوا لهم ذريّةً و لا تجهّزوا علي جريح و لا تتّبعوا مدبراً و من اغلق بابه فهو آمن.»[18]

«کودکانشان را به اسارت نگيريد، برزخميان نتازيد، فراريان را تعقيب نکنيد، و هر کس به خانه خود رفت و در را بست، ايمن است.»

18- امام علي- عليه السلام- پس از فتح بصره در جنگ جمل، به سربازان فرمود:

«فإذا کانت الهزيمة بإذن الله فلا تقتلوا مدبراً و لا تصيبوا معوراً و لا تجهزوا علي جريح.»[19]

«وقتي به خواست خداوند، دشمنان هزيمت کردند، فراريان را نکشيد، افراد بي دفاع را مورد حمله قرار ندهيد و بر زخميان نتازيد.»

19- رسول خدا- صلّي الله عليه و آله و سلّم- نيز چنين فرماني را نسبت به مشرکان در روز فتح مکّه صادر فرمود:

«ألا! لا يجهزّن علي جريح و لا يتبعن مدبر و لايقتلنّ أسير و من أغلق عليه بابه فهو آمن.»[20]

«آگاه باشيد: هرگز بر مجروحي نتازيد و فراري را تعقيب نکنيد و اسيري را نکشيد و هرکس در خانه خود را به روي خود ببندد، مصون است.»

20- علي- عليه السلام- به يکي از فرماندهانش به نام «جارية بن قدامة» دستور داد:

«ولا تجهز علي جريح و لاتسخرّن دابة وإن مشيت و مشي أصحابک، و لاتستأثر علي أهل المياه بمياهم و لاتشربنّ إلاّ فضلهم عن طيب نفوسهم...»[21]

«برزخميان متاز، چهارپايان را به تصرّف خود در نياور، هرچند تو و سربازانت پياده باشيد.صاحبان آب ها را از آبشان محروم مکنيد و جز اضافه آب آن ها را، آن هم از روي رضايت خاطر، مياشاميد (يعني نسبت به آب و حيوانات مناطق جنگي، تصرّف عدواني و بي رضايت از صاحبان آن ها نداشته باشيد).»

21- پيامبر اسلام- صلّي الله عليه و آله وسلّم- هنگام اعزام سربازان به جنگ، مي فرمود: نيرنگ و فريب ندهيد، و کشته ها را مثله ننماييد و زنان و کودکان را نکشيد.[22]