واذكروا الله كثيرا لعلكم تفلحون خدا را فراوان ياد كنيد تا رستگار شويد. (سوره انفال ، آيه 45).
131 - نتيجه روگردانى از ذكر خدا
و من اعرض عن ذكرى فان له معشية ضنكا هركس از ياد من روگردان شود به زندگانى سخت و تنگى مبتلا مى گردد. (سوره طه ، آيه 124).
132 - غفلت از ذكر خدا
و من يعش عن ذكر الرحمن نقيض له شيطانا هركس از ياد خداى رحمان غفلت ورزد، شيطانى را بر او مسلط مى كنيم (كه پيوسته همراه او باشد). (سوره زخرف ، آيه 36).
133 - از غفلت پيشگان مباش !
واذكر ربك فى نفسك تضرعا و خيفة و دون الجهر من القول بالغدو و الاصال و لاتكن من الغافلين ياد كن پروردگارت را در درون خويش بازارى و ترس و با گفتار آهسته در بامدادان و شامگاهان و از غفلت پيشگان مباش . (سوره اعراف آيه 205).
134 - ياد خدا در خانه ها
فى بيوت اذن الله ان ترفع و يذكر فيها اسمه يسبح له فيها بالغدو والاصال (اين چراغ پرفروغ ) در خانه هايى قرار دارد كه خداوند اذن فرموده ديوارهاى آن را بالا برند (تا از دستبرد شياطين و هوسبازان در امان باشد) خانه هايى كه نام خدا در آن ها برده مى شود. (سوره نور، آيه 36).
135 - زياد به يا خدا بودن
و الذاكرين الله كثيرا و الذاكرات مردانى كه بسيار به ياد خدايند و زنانى كه بسيار ياد خدا مى كنند. (سوره احزاب ، آيه 35).
136 - غفلت از ياد خدا
يا ايهاالذين امنوا لاتلهكم اموالكم و لااولادكم عن ذكر الله و من يفعل ذلك فاولئك هم الخاسرون اى كسانى كه ايمان آورده ايد اموال و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نكنند و كسانى كه چنين كنند زيانكارانند. (سوره منافقين ، آيه 6).
137 - به ياد خدا باشيد !
فاذكرونى اذكركم پس به ياد من باشيد تا به ياد شما باشيم . (سوره بقره آيه 152).
138 - در همه حال به ياد خدا باشيد
الذين يذكرون الله قياما و قعودا و على جنوبهم و يتفكرون فى خلق السموات و الارض ربنا ما خلقت هذا باطلا سبحانك فقنا عذاب النار همانها كه خدا را در حال ايستاده و نشسته و آنگاه كه بر پهلو خوابيده اند ياد مى كنند و دراسرار آفرينش آسمانها و زمين مى انديشند ومى گويند بارالها !اينها رابيهوده نيافريده اى ، منزهى تو ما را از عذاب آتش نگاه دار. (سوره آل عمران ، آيه 191).
احاديث
1525 - نتيجه ياد خدا
قال على - عليه السلام - من ذكر الله - سبحانه - احيى الله قلبه و نور عقله و لبه هركس خداوند سبحان را ياد كند، خداوند دل او را زنده كرده و عقل و خردش را روشن گرداند. (منتخب الغرر، ص 19)