قال الرضا - عليه السلام - انما جعلت الخطبة فى يوم الجمعة فى اول الصلاة وجعلت فى المعيدين بعد الصلاة ، لان الجمعة امر دائم ويكون فى الشهور و السنة كثيرا، واذا كثر على الناس ملوا و تركوا و لم يقيموا عليها و تفرقوا عنه و العيد انما هو فى السنة مرتين و هو اعظم من الجمعه و الزحام فيه اكثر و الناس فيه ارغب ، فان تفرق ، بعض الناس بقى ء عامتهم به اين دليل خطبه نمازهاى جمعه قبل از نماز و خطبه هاى عيد پس از نماز ايراد مى شود كه نماز جمعه در طول ماه و سال زياد تكرار مى شود و به همين دليل مردم از حضور در تمام مراسم و همه بخش هاى آن خسته مى شوند و براى شنيدن خطبه ها نمى شينند، اما نماز عيد در طول سال دوبار برگزار مى شود و ازدحام و حضور مردم نيز در آن بيشتر، و مردم براى شركت در آن مشتاق ترند و اگر تعدادى هم بعد از نماز متفرق شوند، اكثريت آنان خواهند ماند. (وسائل الشيعه ، ج 5، ص 112).
1055 - عبادت چهار شب
عن جعفر بن محمد عن ابيه عن على - عليه السلام - قال كان يعجبه ان يفرغ نفسه اربع ليال من السنة ، اول ليلة من رجب و ليلة النحر و ليلة الفطر و ليلة النصف من شعبان امام صادق - عليه السلام - از پدرش حكايت نموده است كه اميرالمؤ منين (ع ) شيفته آن بودكه در چهار شب از سال ، فارغ البال به عبادت بپردازد، شب اول رجب و شب هاى عيد فطر و قربان و شب نيمه شعبان . (وسائل الشيعه ، ج 5، ج 139).
فصل نوزدهم : اهميت نمازهاى مستحبى
آيه
92 - مداومت كردن در نماز
الذين هم على صلاتهم دائمون آنها كه نمازها را پيوسته به جا مى آورند^(1) (سوره معارج ، آيه 23).
احاديث
1056 - تكميل نماز واجب با نماز مستحبى
قال الباقر - عليه السلام - ان العبد ليرفع له من صلاته نصفها و ثلثها و ربعها و خمسها فما يرفع له الا ما قبل عليها بقلبه و انما امروا بالنوافل ليتم لهم مانقصوا من الفريضة نمازى كه بنده به جا مى آورد، گاهى نصف و گاهى يك سوم و گاهى چهارم و گاهى يك پنجم آن بالا برده مى شود، زيرا بالا برده نمى شود مگر آن نمازى كه با توجه و حضور قلب باشد، مردم ماءمور به انجام نمازهاى مستحب شده اند تا نقص نمازهاى واجب آنان توسط مستحباب جبران شود. (بحارالانوار، ج 87، ص 28).
1057 - نماز و ترازوى اعمال
قال رسول الله -صلى الله عليه وآله -: الصلوة ميزان فمن اوفى استوفى نماز ترازوى (اعمال ) است هر كسى بيشتر به جا آورد بيشتر بهره مى برد. (فروع كافى ، ج 3، ص 267).
1058 - اهميت نماز مستحبى
حديث قدسى : ما تقرب العبد الى بشى ء افضل مما افترضت عليه ، و ان العبد ليتقرب الى بالنوافل حتى احبه بهترين چيزى كه بنده را به من نزديك نزديك مى كند، فرايضى است كه بر او واجب گرانيده ام و بنده با به جاى آوردن نافله به قدرى به من نزديك مى شودكه او را دوست دارم . (اصول كافى ، ج 1، ص 352).
لطفا منتظر باشید ...
