علامه شيخ محمد جواد بلاغىقدس سره در رجب 1382 هجرى قمرى در نجف پا به دنيا نهاد. پدرش علامه شيخ حسن بلاغى (مؤلف «المنظومة الفقهية» از فضلاى حوزه نجف بوده است. وى تا 24 سالگى با جديت تمام به فراگيرى دروس مقدمات و سطح مشغول بود و سپس براى ادامه تحصيل، رهسپار كاظمين شد و شش سال در آنجا اقامت گزيد. پس ازبازگشتبه نجف، مدت 14 سال به خوشه چينى از خرمن دانش فقيهان عصر پرداخت. در سال 1326 جهتشركت در درس ميرزا محمد تقى شيرازىرحمه الله به سامرا هجرت كرد و طى ده سال از او استفادههاى علمى و عملى فراوان برد. در سال 1337، براى دومين بار عازم كاظمين گرديد تا در جهاد عليه انگليس شركت جويد. يك سال بعد، مجددا به نجف بازگشت و مشغول فعاليتهاى علمى شد، كه زمان بهره دهى و نور بخشى وى فرا رسيده بود. از اين پس تا لحظات آخر زندگى به تدريس وتاليف علوم اسلامى پرداخت و بالاخره در شعبان 1352 ه. ق، نداى حق را لبيك گفت و پس از تجليل فراوان و تشييع با شكوه، در صحن مبارك امير مؤمنان عليه السلام آرميد. اساتيد و شاگردان بعضى از فرزانگانى كه علامه بلاغى از محضر علمى آنان زانوى شاگردى به زمين زد عبارتند از:1. اصولى مدقق شيخ محمدكاظم، آخوند خراسانى (... 1329); 2. علامه سيد حسن صدر كاظمى (مؤلف: تاسيس الشيعة للعلوم الاسلامية)(... 1354); 3. فقيه بزرگ، شيخ محمد حسن مامقانى(... 1323); 4. فقيه مجاهد، ميرزا محمد تقى شيرازى(... 1338). در مكتب درس علامه بلاغى، شاگردانى تربيتشدهاند كه پس از استاد، به مقام والايى در علوم مختلف دستيافتند. از جمله آنان مىتوان به بعضى از چهرههاى درخشان در فقه و اصول اشاره كرد: 1. فقيه اصولى، حضرت آية الله سيد هادى ميلانى(... 1390) ; 2. فقيه بزرگ، حضرت آية الله سيد ابوالقاسم خويى (...1414); 3. علامه سيد صادق بحرالعلوم (... 1390); 4. علامه حاج شيخ مجتبى لنكرانى; 5. آية الله حاج آقا حسين خادمى اصفهانى و....
آثار علمى
علامه بلاغى كه در علوم و فنون مختلف داراى تبحر بود، در زمينههاى مختلف به نگارش پرداخت. تفسير سترگ «آلاء الرحمن» ويك رساله در قرآن و تفسير; بيست وهشت رساله در علم فقه; رسالههايى در اصول فقه، تاريخ، كتابشناسى; 7 نقد بر كتب مخالفان; وبالاخره پانزده كتاب و رساله در كلام و عقايد، كه به حق او را در رديف برترين پاسداران حريم عقيده قرار داده است. حق اين است كه تمامى اين آثار، به ويژه آثار كلامى وى در فرصت مناسب به نحو شايسته معرفى شود تا همگان از آن بهره گيرند. ××× آنچه در آثار علمى وى قابل توجه است: توان علمى فراوان، تبحر در موضوعات، جامعنگرى، غيرت و حميت دينى در دفاع از ارزشهاى عقيدتى، ابتكار و نوآورى، و درك شرايط روز است. وى در عقايد، تبحرى شگرف داشت و از مبانى اديان ديگر نيز به خوبى مطلع بود. بر زبانهاى فارسى، عربى، انگليسى وعبرى مسلط بود، وبه نثر عربى زيبا و روان مىنوشت. وى با وجود تنگناهاى مادى فراوانى كه داشت، هيچگاه از تلاش باز نايستاد، و تنها هدف او دفاع از مرزهاى عقيده بود و بس. اخلاص و آزادگى وى، و مشقاتى كه براى اطلاع و نقد آراى اديان كشيد، مجالى مناسب و فرصت ديگرى را مىطلبد.
رساله«بداء»
رساله حاضر، نوشتارى است در باب بداء، كه آن بزرگوار در پاسخ نامهاى مرقوم داشته كه با نام «مسالة في البداء» به چاپ رسيده است. از جمله امتيازات اين رساله، حجم اندك، روشنى مطالب، روانى عبارات و نكات تازهاى است كه در آن به چشم مىخورد. از جمله اين نكات، معناى لغوى بداء است، كه به اين ترتيب استعمال لغوى لفظ بداء، براى خداى تعالى ممكن مىشود، و نيز نكاتى ديگر كه خواننده مىتواند با مقايسه، برخى از آنها را بيابد. آنچه اهميت اين اثر را افزون مىكند، عظمت مسئله بداء و اعتقاد به آن در مكتب تشيع است كه از جمله مميزات و افتخارات آن شمرده مىشود و اينك ترجمه متن رساله همراه با پاورقيهاى مورد نياز از نظر خوانندگان مىگذرد:
لطفا منتظر باشید ...
