آشنایی با قرآن جلد 7

بعد از آن كه تشت رسوايى
منافقين از بام افتاد و معلوم شد كه اينها خطا كرده اند
بعضى به آنها گفتند :

برويد خدمت رسول اكرم
صلى الله عليه و آله و اظهار ندامت كنيد و از ايشان بخواهيد از خداوند براى شما طلب مغفرت كند . اين
سخن به آنها برمى خورد !

( " و اذا قيل لهم تعالوا يستغفر لكم رسول الله لووا رووسهم " )

وقتى به آنها
گفته مى شود بياييد تا پيغمبر براى شما استغفار كند سرشان را مى پيچند كه اين حرفها چيست كه مى زنيد؟

( " و رايتهم يصدون و هم مستكبرون " )

اينها را مى بينى در حالى كه صد مى كنند كه هم ممكن است به معناى
اعراض خودشان باشد و هم به معناى اعراض دادن مردم :

خودشان روى برمى گردانند و يا مانع مردم هستند و
آنها تكبر مى ورزند . كسى كه به پيغمبر ايمان داشته باشد
محال است در مقابل ايشان استكبار بورزد.

قرآن مى فرمايد ولى كار اينها از اين حرفها گذشته است . به آنها گفته اند بياييد پيغمبر براى شما
استغفار كند . مگر اين گناهان با اين استغفارها آمرزيده مى شود ؟

( " سواء عليهم استغفرت لهم ام لم تستغفر لهم لن يغفر الله لهم " )

فرقى نمى كند
چه تو براى اينها
استغفار بكنى و چه نكنى خدا هرگز اينها را نخواهد آمرزيد .

( " ان الله لايهدى القوم الفاسقين " )

خدا
مردم فاسق و خارج را هدايت نمى كند . فسوق همان خروج است .

آيه بعد گويى مى خواهد بيان كند كه چرا خداوند اينها را نمىآمرزد . قرآن يك گناه اين منافقين را كه
اهانتى بود كه به خدا
پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله
اسلام و مومنين كردند گوشزد مى كند :

( " هم
الذين يقولون لاتنفقوا على من عند رسول الله " )

اينها همان كسانى هستند كه به ياران خودشان مى گويند
چرا به اين مردمى كه نزد پيغمبر هستند انفاق مى كنيد ؟

چرا به اصحاب مهاجر پيغمبر انفاق مى كنيد ؟

كلمه " انفاق " را به كار برده اند . قرآن در سوره حشر همين قصه را نقل مى كند . قرآن كلمه " ايثار " را به
كار مى برد . ايثار يعنى
ازخودگذشتگى .