آشنایی با قرآن جلد 7

مثلا طورى قيافه مى گيرند كه آنها متوجه چيزى نشوند . انسان
زود پرده اى روى خود واقعى خود مى كشد و يك خود مصنوعى براى خودش درست مى كند تا بتواند مفرى پيدا كند
.

قرآن فورا به دنبال ( " و اليه المصير " ) مى فرمايد :

پيشاپيش به شما بگوييم :

او همه چيز را مى داند
پس مراقبت شما اين طور باشد كه خودتان را درست بسازيد نه اينكه خودتان چيزى باشيد و خود را چيز ديگرى
بنمايانيد . ديگر در آنجا نماياندن و اين حرفها معنى ندارد
پس خودتان را واقعا درست بسازيد .

بعد مى فرمايد :

( " و الله عليم بذات الصدور " ) و خدا به آنچه در سينه هاست آگاه است .

مفسرين اينجا اين مطلب را مطرح كرده اند كه بعد از اينكه مى فرمايد :

( " ويعلم ماتسرون و ماتعلنون " )

(مى داند آنچه را شما پنهان مى كنيد و آنچه را آشكار مى كنيد) ديگر ( " والله عليم بذات الصدور " ) چيز
علاوه اى نيست
يعنى آن چيزهايى كه در سينه ها هست همان است كه در باطن مخفى كرده ايد . ولى اين طور
نيست بلكه ( " والله عليم بذات الصدور " ) يك چيز على حده است .

( " يعلم ماتسرون و ماتعلنون " ) يعنى آنچه
را كه شما مخفى مى كنيد و آنچه را آشكار مى كنيد مى داند ولى هم آنچه را كه آشكار مى كنيد و هم آنچه را
كه مخفى مى كنيد خودتان مى دانيد چيست
هرچه شما مى دانيد او هم مى داند .

( " والله عليم بذات الصدور
" ) نه تنها او آنچه را كه شما مى دانيد مى داند بلكه او هرچه را كه در باطن شماست مى داند
يعنى در باطن
شما چيزهايى هست كه خودتان هم نمى دانيد .