آشنایی با قرآن جلد 7

قرآن مى فرمايد :

( " زعم الذين كفروا ان لن يبعثوا " ) .

( " زعم " ) را معمولا به " گمان كرد " ترجمه مى كنند . در زبان عربى چند لفظ ديگر هم داريم كه معانى آنها
به معناى " زعم " نزديك است
مثل " حسب " و " ظن " . " زعم " با " ظن " و با " حسب " فرق مى كند .

" زعم " را معمولا
در جايى مى گويند كه اظهار يك ادعا باشد
غير از اين است كه مثلا انسان در مورد چيزى فقط در ذهن خودش
گمان مى كند و خيالى در ذهنش مى چربد . معنى " زعم " اين نيست كه اينها در دل خودشان خيال مى كنند و اين
خيال در ذهنشان مى چربد
اگر مقصود اين مى بود كلمه " ظن " به كار برده مى شد
بلكه " زعم " يعنى چيزى را
كه به آن يقين ندارند اظهار مى دارند. درواقع " زعم " در اينجا يعنى ادعا مى كنند.

در نهج البلاغه
حضرت
راجع به عمروعاص كه بحث مى كنند مى فرمايند :

( " عجبا لابن النابغه يزعم لاهل الشام ان فى دعابه " ) (1)

يعنى شگفتا و عجبا از پسر نابغه كه مقصود
عمروعاص است كه در برابر مردم شام چنين ادعا مى كند
نه اينكه در دل خودش گمان مى كند . او در عيب جويى
از من چنين ادعاى پوچى مى كند كه من صلاحيت خلافت ندارم
براى اينكه من انسان خوشرو و مزاحى هستم و
انسانى كه خليفه است بايد عبوس و خشمگين باشد تا مردم از او بترسند
!

ادعاهايى را كه بى مبنا و براساس تخيلات پوچ باشد " زعم " مى گويند . " به زعم فلان كس " يعنى به ادعاى
خيالى و پوچ او
ادعايى كه هيچ اصل و مبنايى ندارد . بنابراين معناى ( " زعم الذين كفروا " ) اين است كه
كافران ادعا مى كنند
ولى ادعايى كه هيچ مبنا و اصلى ندارد
ادعاى پوچ .

كافران چه ادعا و چه اظهارى
مى كنند ؟

( " زعم الذين كفروا ان لن يبعثوا " )

چنين ادعا مى كنند كه هرگز مبعوث نخواهند شد و هرگز بعث و برانگيختن و حشرى نخواهد بود .

1. نهج البلاغه
خطبه . 84