آشنایی با قرآن جلد 7

آنجا كه اعمال صالح روى گناهان را مى پوشانند قرآن
تعبير به " تكفير " يعنى پوشاندن و جبران كردن مى كند و آنجا كه گناهان روى اعمال نيك را مى پوشانند و
غلبه با گناهان است تعبير به " حبط " مى شود . اعمال صالح چنين افرادى حبط مى شود و از بين مى رود .

پس ( " يكفر عنه سيئاته " ) يعنى خداوند گناهان او را مى پوشاند . هميشه عرض كرده ايم كه ماده " كفر " كه
كلمه " كفر " هم از آن مشتق است به معنى پوشاندن است . خداوند متعال هر انسانى اعم از مسلم و كافر را با
فطرت توحيدى آفريده است و همه مردم در فطرت يكسان هستند .

كافر از آن جهت كافر ناميده مى شود كه روى
فطرت خودش را با اعمال ناصالح مى پوشاند
روى حقيقت را مى پوشاند
يعنى حقيقتى بر او ظاهر مى شود ولى
او روى آن را مى پوشاند و مى خواهد آن را نبيند .

اين اولين بشارت براى موحدى است كه عمل صالح انجام مى دهد .

( " و يدخلهم جنات تجرى من تحتها الانهار " ) و آنها را به بهشتهايى وارد مى كند كه در زير آن نهرها جارى
است .

( " خالدين فيها " ) و جاويدان و براى هميشه در سعادت باقى خواهند ماند .

( " ذلك الفوز العظيم " ) و
آن است فوز و رستگارى بزرگ .

( " والذين كفروا و كذبوا باياتنا اولئك اصحاب النار خالدين فيها و بئس المصير " ) .

گروه مغبونها را
شرح مى دهد
آنهايى كه كافر شدند . كسانى كه روى چهره حقيقت و روى نور فطرت خودشان را مى پوشانند و كفر
و عناد مى ورزند و آيات ما را دروغ مى پندارند و عملا تكذيب مى كنند ياران آتش هستند و براى هميشه در
آنجا خواهند بود .

درباره بهشت فرمود :

( " ذلك الفوز العظيم " ) آن است رستگارى بزرگ
و درباره جهنم مى فرمايد :

( " و بئس المصير " ) چه بد "
گرديدنگاهى " است . " مصير " از ماده " صيرورت " است .