همان طور كه من به او شهادت دادم
همان طور كه من او را تصديق كردم او هم مرا تصديق مى كند . غرض اين بود كه همين قدر اشاره كرده باشم كه
در كلمات حضرت رضا عليه السلام اين مطلب آمده است .
دروغ بستن به خداوند
حال آيه بعد را بخوانيم :( " و من اظلم ممن افترى على الله الكذب و هو يدعى الى الا سلام و الله لايهدىالقوم الظالمين " ) . اين تعبير و تعبيرهاى مشابه در قرآن زياد آمده است :( " و من اظلم ممن افترى على
الله " )( 1) و يا( " و كذب بالصدق " )( 2) ستمگرتر از كسى كه به خدا افترا ببندد كيست ؟مى دانيم كه دروغ گناه كبيره و ظلم است
يعنى در مورد هر چيزى و به هر كسى انسان دروغ بگويد
چون او را
از حقيقت منحرف كرده
بنابراين به او ظلم كرده است . دروغ به طور كلى در قرآن ظلم تلقى مى شود . ولى
دروغ تا دروغ تفاوت دارد . هر دروغى گناه كبيره است
هيچ دروغى نداريم گناه صغيره باشد
ولى در ميان
دروغها
دروغ بستن به خدا و رسول
شنيع ترين دروغهاست و لهذا مى بينيد كه روزه ماه رمضان با دروغهاى
عادى باطل نمى شود ) البته چنين دروغى گناه كبيره است ولى روزه را باطل نمى كند) ولى اگر انسان به خدا
و رسول دروغ ببندد
روزه اش باطل است . مثلا اگر انسان در بيان يك مساله شرعى[ عمدا] برخلاف حقيقت
بگويد كه حكم خدا اين است
اصلا روزه باطل است . اين نشان مى دهد اين دروغ با دروغهاى ديگر چقدر تفاوت
دارد. باز دروغ بستن به خدا هم همه مانند يكديگر نيست .
1. صف 72 . دمر 32