آشنایی با قرآن جلد 7

حتى گاهى در بعضى از تعبيراتى كه در كتب تاريخ ثبت شده اين طور آمده
است :

" خدايى از نژاد خدايان " .

به هرحال آنها مى گفتند ما فرزندان خدا هستيم و دوستان خدا :

( " نحن
ابنا الله و احبائه " ) .

قرآن در اينجا روى كلمه " اولياالله " تكيه كرده است و بر اين اساس استدلالى كرده است كه ما اين
استدلال را طرح و درباره آن بحث مى كنيم و بسيار هم قابل بحث است و بحث خوبى هم هست .

قرآن چنين استدلال مى كند كه شما اگر در ادعاى خودتان كه اولياالله هستيد راست مى گوييد پس مرگ را
آرزو كنيد :

( " فتمنوا الموت " )

اگر راست مى گوييد مرگ بايد براى شما مانند يك امر آرزويى باشد . در
اينجا ابتدا ترجمه دو آيه بعد را عرض مى كنم و بعد به توضيح استدلال قرآن مى پردازم .

قرآن در ادامه مى فرمايد :

( " و لايتمنونه ابدا " )

ولى هرگز اينها آرزوى مرگ نخواهند داشت
چرا ؟

( "
بما قدمت ايديهم " ) به موجب آنچه دستهايشان پيش فرستاده است .

بعد مى فرمايد :

( " والله عليم
بالظالمين " ) خدا به ستمكاران آگاه است . معناى ( " بما قدمت ايديهم " ) اين است كه خودشان مى دانند چه
پيش فرستاده اند
يعنى مى دانند چه اعمالى مرتكب شده اند و ضمنا مى دانند كه اگر انسان بميرد بر همان
اعمال خودش وارد مى شود و آينده اش به آنچه كه قبلا پيش فرستاده بستگى دارد .

خودشان مى دانند و خدا هم
به ستمكاران آگاه است . يك وقت است كه انسان خودش مى داند كه چه كرده است ولى مى توان آن دستگاهى را كه
مراقبت مى كند اغفال كرد ولى وقتى خدا مراقب باشد ديگر امكان اغفال كردن نيست .

بعد قرآن اشاره مى فرمايد كه نه تنها مرگ براى اينها يك امر آرزويى نيست بلكه اين كسانى كه به زعم خود
اولياالله هستند و مدعى ( " نحن
ابنا الله و احبائه " ) هستند خيلى هم از مرگ فرار مى كنند و مى ترسند.