میراث حدیث شیعه جلد 12

نيست؛ بلكه تنها ميراث‏بانان حديثى منظور نظرند.

اينك، گزارش اجمالى از اين خادمان حديث و ميراث دينى، بر حسب جستجو در فهارس و كتب مرجع، ارائه مى‏گردد:

1 . صدرالذاكرين، على بن عبدالحسين اُرمَوى (متخلّص به «واله») (م 1330ق) وى صحيفة المحبة را كه حاوى چهل حديث در فضايل حضرت على عليه‏السلام و اهل بيت اوست، به نظم درآورده و نام توان روان بر آن نهاده است. وى در جمادى الاوّل 1316، اين اثر را به پايان برده و در 1322ق، در آن تجديد نظر نموده است. ¹

2 . يوسف بن عبداللّه‏ حسنى اُرمَوى شافعى(م 958ق) وى اثرى حديثى به نام

الأربعونبه زبان عربى نگاشته است كه تاريخ كتابت برخى نسخه‏هاى آن به 1195ق، مى‏رسد. ²

3 . محمّد شفيع اُرمَوى. وى شرح خطبه طتنجيه، اثر محمّد كريم‏خان بن ابراهيم كرمانى (م 1288ق) را در سال 1399ق ، كتابت كرده است. ³

4 . محمّد حسين اُرمَوى . وى در سال‏هاى 1335 تا 1352ق، در نجف حضور داشته و تعداد زيادى از آثار حديث شيعه را كتابت كرده است كه از آن ميان، اكنون تعداد 39 نسخه در كتاب‏خانه بزرگ آستان قدس رضوى موجود است. ⁴

5 . عبدالكريم بن ابى‏طالب اُرمَوى (م 1358ق). وى كتاب ثواب الأعمال شيخ صدوق را با نام گلزار قدسى ترجمه كرده است. ⁵ همچنين شرحى بر «دعاى صباح» نوشته است. ⁶

6 . دكتر سيّد جلال‏الدين محدّث اُرمَوى (1283 ـ 1358ش). وى عالمى سختكوش و پرتلاش بود كه بسيارى از آثار برجسته شيعى به همت او تصحيح شده، به چاپ رسيد.

1 -  الذريعة إلى تصانيف الشيعة، ج 4، ص 475 ؛ فهرست نسخه‏هاى خطّى مجلس شوراى اسلامى، ج 37، ص451.

2 -  فهرست نسخه‏هاى كتاب‏خانه ملّى، ج 10، ص 145.

3 -  فهرست كتاب‏خانه سپهسالار، ج 5، ص 45.

4 -  مجله علوم حديث ، ش 12، ص 184 ـ 191.

5 -  الذريعة ، ج 18، ص 218.

6 -  همان، ج 13، ص 254.