ارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد

أبی عبد الله محمد بن محمد بن النعمان العکبری البغدادی الشیخ المفید؛ ترجمه و شرح: سید هاشم رسولی محلاتی

جلد 2 -صفحه : 363/ 276
نمايش فراداده

[ من ذلك في الحرم فعليه الجزاء مضاعفا هديا بالغ الكعبة ، و إذا أصاب المحرم ما يجب عليه الهدى فيه و كان إحرامه بالحج نحره بمنى ، و ان كان إحرامه بالعمرة نحره بمكة ، و جزاء الصيد على العالم و الجاهل سواء ، و في العمد له المأثم و هو موضوع منه في الخطأ ، و الكفارة على الحر في نفسه ، و على السيد في عبده ، و الصغير لا كفارة عليه ، و هي على الكبير واجبة ، و النادم يسقط بندمه عنه عقاب الآخرة ، و المصر يجب عليه العقاب في الآخرة فقال له المأمون : أحسنت يا أبا جعفر أحسن الله إليك .

فان رأيت ان تسئل يحيى عن مسألة كما سئلك ؟ فقال أبو جعفر عليه السلام ليحيى : أسئلك ؟ قال : ذلك إليك جعلت فداك ، فان عرفت جواب ما تسئلني عنه و الا استفدته منك ، فقال له أبو جعفر عليه السلام : أخبرني عن رجل نظر الى إمرأة في أول النهار ، فكان نظره إليها حراما عليه ، فلما ارتفع النهار حلت له ، فلما زالت الشمس حرمت عليه ، فلما كان وقت العصر حلت له ، فلما غربت الشمس حرمت عليه ، فلما دخل وقت عشاء الآخرة حلت له ، فلما كان انتصاف الليل حرمت عليه ، ] شكار برنده بأشد ) و اكر از حيوانات وحشي بأشد ، بس اكر الاغ وحشي بأشد كفارهاش يك كاو است ، و اكر شتر مرغ بأشد كفاره اش يك شتر است ، و اكر آهو بأشد يك كوسفند بر أو واجب ميشود ، ( اينها در صورتي است كه در بيرون حرم بكشد ) و اكر يكى از اين حيوانات وحشي را در حرم كشت كفاره اش دو برابر ميشود بدان قربانى كه بكعبه رسد و هر كاه محرم كارى بكند كه قربانى بر أو واجب شود و احرامش إحرام حج بأشد آن قربانى را در منى بايد بكشد ، و اكر إحرام عمره بأشد در مكه قربانى كند ، و كفاره صيد نسبت بعالم و جاهل يكسان است ، و اما در عمد ( اضافه بر كفاره ) كناه نيز كرده ودر خطاء از أو بر داشته شده ، و اكر كشنده آزاد بأشد كفاره بر خود اوست ، و اكر بنده بأشد كفاره بكردن آقاى أو است ، وبر صغير كفاره واجب نيست ولي بركبير واجب است ، و شخصى كه از كارخود بشيمان است بواسطه همين بشيمانى عقاب آخرت از أو بر داشته شود ، ولي آنكه بشيمان نيست بطور حتم در آخرت عقاب خواهد شد .

مأمون كفت : أحسنت اى أبا جعفر خدا بتو نيكى عنايت كند .

اكنون خوبست شما نيز ازيحيى بن أكثم برسشى كنى شنانشه أو از شما برسيد ؟ حضرت جواد بيحيى فرمود : ببرسم ؟ كفت : هر كونه ميل شما است قربانت كردم ( ببرسيد ) بس اكر توانستم باسخت كويم وكرنه از شما بهره مند ميشوم ، حضرت فرمود مرا آكاه كن از مردى كه در بامداد بزنى نكاه ميكند و آن نكاه حرام است ، و شون روز بالا ميآيد بر أو حلال ميشود ، و شون ظهر شود دوباره حرام ميشود ، و شون وقت عصر كردد بر أو حلال شود ، و شون غروب كند بر أو حرام شود ، و شون وقت عشاء شود بر أو حلال شود ، و شون نيمه شب كردد بر أو حرام شود ، و شون سبيده صبح شود بر أو