از شواهد ديگرى كه اثباتگر تأليف قرآن در عهد نبوى است، رواياتى است مبنى بر آن كه پيامبر دستور مى داده كه قرآن را به همان ترتيب معهود بخوانند و كسى آن را معكوس و وارونه نخواند.
مثلاً قتاده از زراره بن ابى اونى نقل مى كند كه مردى در خدمت پيامبر بلند شد و پرسيد: «يا رسول الله چه عملى در پيشگاه خدا بهترين است حضرت فرمود: عمل «حالّ مُرتحى» او پرسش كرد: حال و مرتحل چيست و كيست حضرت دوباره پاسخ دادند، كسى است كه همراه با قرآن است، از اول قران تا آخر قرآن و از آخر قرآن دوباره به اول قرآن باز مى گردد. چنين فردى بهترين عمل را در حق قرآن انجام مى دهد.