زيد بن على (ع ) مفسر و همراز قرآن

زيد بن على مى گويد: ( خلوت بالقرآن ثلاث عشرة سنة اقراءه و اءتدبره ...) (108)

يعنى (سيزده سال با قرآن خلوت كردم آيات آنرا مى خواندم و درباره آن مى انديشيدم .)

يكى از القاب زيد بن على (عليهماالسلام ) ( حليف القرآن ) يعنى همراه قرآن است (109) او هميشه با قرآن سر و كار داشت و آنى از ذكر خدا و كتاب او غافل نبود.

ابونصر بخارى از ابن جارود روايت مى كند كه مى گفت :

( قدمت المدينة فجعلت كلما سئلت عن زيد بن على قبل لى ذاك حليف القرآن ذاك اسطوانة المسجد)

يعنى به مدينه آمدم و از هر كه حال زيد بن على را پرسيدم ، در جوابم گفته مى شد، همان ( حليف القرآن ) همان ستون مسجد. آرى او آنقدر با مسجد و عبادت انس گرفته بود كه وى اكثر اوقات خود را در مسجد مى گذراند، بطورى كه چون ستونى از ستونهاى مسجد جلوه مى كرد.(110)

او در تشخيص معانى قرآن و طرز قرائت آن ، صاحب نظر بود و در بحثهاى خود، هميشه با الهام از اين كتاب ، خصم را مغلوب مى ساخت درباره زيد گفته اند: ( و كانت له فيه قرائة خاصه ) يعنى او قرائت خاصى در قرآن داشت (111) و كتابى در اين زمينه تاءليف نمود، و گفته اند: ( فقد علم القرآن و اوفى فهمه ) يعنى او قرآن را آموخت و خوب آنرا مى فهميد.(112)

امام صادق (عليه السلام ) در اين مقام از ممارست و مطالعه عميق وى سخن مى گويد و با جمله اى افتخارآميز از او ياد مى كند: ( كان واللّه اقرءنا للكتاب ) به خدا سوگند، او در ميان ما بيش از همه به قرائت قرآن اشتغال داشت .(113)