آرى زيد فرزند امام سجاد است ، فرزند مردى كه (صحيفه سجادى ) شعله اى از معرفت قلبى اوست ، فرزند آن امام شب زنده دارى كه دعاهاى او انسان را منقلب مى سازد. زيد در كنار اين پدر شب و روز شاهد مناجاتها و راز و نيازها و دعاهاى او بوده است . اين فرزند نيز سزاوار است چون پدر باشد و همانند او در عالم ملكوت و توجه به خدا غرق شود.
جملاتى بعنوان نمونه از دعاهاى زيد را در اينجا يادآور مى شويم .
دقت در اين جملات ، ما را به همان حالتى مى كشاند كه گويا دعاهاى امام سجاد را در صحيفه سجاديه مى خوانيم .
زيد با قلبى آكنده از عشق و محبت به خداى بزرگ و دلى لبريز از شوق لقاى حق چنين مناجات مى كند.
( ... اللهم انى اسئلك سلوا عن الدنيا و بغضالها و لاهلها، فان خيرها زهيد و شرها عتيد، و جمعها ينفذ، و صفوها يرتق ، و جديدها و خيرها ينكد. ) يعنى ... خداوندا، من از درگاه تو مسئلت دارم ، كه دنيا را فراموش كند و دنيا و دنياپرستان را دشمن دارم ، زيرا خير و خوبى آن اندك ، و شر آن حاضر و مهيا است ، و جمع آن از هم مى پاشد و تمام مى شود، و پاكى آن آلوده مى گردد، (زيبائى آن زشت مى شود) و تازگيها و خوبى هاى آن ناچيز مى گردد.
آنگاه با قلبى پر از اخلاص چنين ادامه مى دهد:
( فهذه يدى و ناصيتى مقر بذنبى ، معترف بخطيئتى ، ان انكرها اكذب ، و ان اعترف بها اعذب ، ان لم يعف الرب و يغفر الذنب ، فان يغفر فتكرها، و ان اللّه ليس بظلام للعبيد، فهو المستعان ، لايزال بعين ضعيفا و يغيث مستغيثا و يجيب داعيا و يكشف كربا و تقضى حاجة ذى الحاجة كل يوم و ليلة ، اجل ، اجل انت كذاك و خير من ذاك ).