شخصیت و قیام زید بن علی (علیه السلام) نسخه متنی

اين دست و موى جلوى سرم (كنايه از رفتار و افكار) كه به گناهانم اقرار دارند و به خطاهايم معترفند، اگر اين گناهان را انكار كنم دروغ گفته ام و اگر اعتراف كنم ، عذاب مى شوم ، اگر خدا عفو نكند و گناه را نبخشد، اگر ببخشد از كرامت و بزرگوارى اوست و همانا خداوند هيچ ظلمى به بندگان روا ندارد، او پناهگاه هست ، و هميشه ضعيفان را يارى دهد و بيچارگان را مدد و خواستاران را اجابت كند، و نگرانى ها را برطرف نمايند، و شب و روز حاجت حاجتمندان را روا سازد. آرى ، آرى ، اى خدا تو چنينى و بهتر و بالاتر از اين .
او وقتى اين آيه كريمه از قرآن را تلاوت مى كرد:

( و ان تتولوا يستبدل قوما غيركم ، ثم لا يكونوا امثالكم ) (194)

يعنى اگر از طاعت خدا و رسول روگردان شويد خداوند، گروهى را غير از شما بجاى شما مى آورد، كه در طاعت و عبادت همانند شما نباشند (بلكه مطيع باشند) مى فرمود: در اين كلام خداوند، تهديد و تخويف است ، آنگاه با حالتى خاضعانه اين طور مى گفت : ( اللهم ، لاتجعلنا ممن تولى عنك فاستبدلت به بدلا) يعنى بارالها، ما را از جمله آنان كه اطاعت تو را نكردند و تو آنان را به غير از ايشان تبديل نمودى قرار مده .