سخن قابل اعتماد - شخصیت و قیام زید بن علی (علیه السلام) نسخه متنی

سخن قابل اعتماد

از بررسى اقوال و گفته هاى مورخين چنين نتيجه مى گيريم كه :

اول كسى كه اين عنوان (رافضه ) را به بعضى از اطرافيانش گفت ، زيد بن على (عليه السلام ) بود.

چون آنان وى را بخاطر سبّ و لعن نكردن علنى عمر و ابى بكر در ميدان نبرد يا موقع بيعت ، ترك گفتند و زيد (عليه السلام ) به آنان فرمود:
(رفضتمونى ) شما مرا رها كرديد و اين عنوان هميشه براى آنان يادگار ماند.

و مؤ يد سخن ما، قول رازى در كتاب (اعتقادات فرق المسلمين ) (1057) و بغدادى ، در كتاب (المحبر) است ).(1058)

طبرى نيز همين قول را اختيار كرده است .(1059)

خلاصه اين عنوان از تاريخ قيام زيد (عليه السلام ) به بعد براى شيعيان علم و معروف شد البته ناگفته نماند، كه زيد بن على تمام شيعيان را رفضه ناميد و جمع كثيرى از شيعيان در كنار او جهاد كردند.

امّا او به اين عنوان به آن دسته از شيعيان گفت كه در موقع حساس بيعت و يا در صحنه نبرد او را رها ساختند و رفتند و بعد از پيدايش فرقه زيديه كه معتقد به امامت زيد شدند، اين عنوان شهرت كامل پيدا كرد.

و همه گروه شيعيان در اصطلاح تسنن به رافضه (رها كننده ) معروف گشتند.(1060)

و بعدها به تمام كسانى كه خلافت ابوبكر و عمر را قبول ندارند و آنان را غاصب خلافت مى دانند (شيعيان ) رافضى مى گفتند و در زمان ما هم همين طور مى گويند.

پس پيدايش اين عنوان در زمان زيد بن على مى باشد ولى بعدا به شيعيانى كه خلافت خلفاى ثلاثه را رها كردند به رافضه مشهور شدند.