فرازهائى از سخنان زيد (ع )
1 - زيد (عليه السلام ) از پدرش امام سجاد (عليه السلام ) و او از پدرش امام حسين (عليه السلام ) و او از پدرش اميرالمؤ منين از رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) روايت كرده كه فرمود: ( اربعة انا لهم الشفيع يوم القيمة : المكرم لذريتى ، و القاضى لهم حوائجهم ، و الساعى لهم فى امورهم عند اضطرارهم اليه ، و المحب لهم بقلبه و لسانه ). ) يعنى چهار دسته اند، كه من در روز قيامت از آنها شفاعت مى كنم : كسى كه به ذريه من احترام كند، و كسى كه خواسته هاى آنان را برآورد، و كسى كه در موقع گرفتارى آنان سعى در كمك ايشان كند، و كسى كه به قلب و زبان آنان را دوست داشته باشد.2 - بهمين اسناد زيد از رسول خدا روايت مى كند كه فرمود: ( من احبنا اهل البيت فى اللّه حشر معنا و ادخلناه معنا الجنة ) يعنى هر كس ما خاندان را به خاطر خدا دوست بدارد با ما محشور مى شود و ما او را داخل بهشت مى گردانيم .3 - ( من تمسك بنا فهو معنا فى الدرجات العلى ) يعنى هر كس با ما باشد، او در بهشت و مقامات عاليه آن نيز با ماست .4 - ( ان اللّه تبارك و تعالى اصطفى محمدا صلى اللّه عليه و آله و اختارنا لذريته فلولانا لم يخلق اللّه الدنيا و الاخرة ). ) يعنى خداوند تبارك و تعالى ، محمّد (صلى اللّه عليه و آله ) و خاندان وى را برگزيد، و ما را ذريه و فرزندان او اختيار كرد، و اگر ما نبوديم ، خداوند، دنيا و آخرت را خلق نمى كرد.(177)زيد بن على از برادرش امام باقر (عليه السلام ) وى از پدرش امام سجاد (عليه السلام ) وى از امام حسين (عليه السلام )، وى از پدرش اميرالمؤ منين (عليه السلام )، و او از رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) روايت كرده كه فرمود:5 - ( نحن بنى عبدالمطلب ما عادانا بيت الا و خرب و ما عادانا كلب الا و جرب و من لم يصدق فليجرب .) يعنى با ما فرزندان عبدالمطلب هيچ (اهل ) خانه اى ستيزه ننمود، مگر آنكه آن خانه خراب شد (اهل آن نابود شد) و هيچ سگ صفت (درنده اى ) بر ما پارس نكرد، مگر آن كه هلاك گرديد (يا به مرض پوستى گرفتار شد) و هر كس اين مطلب را باور ندارد، امتحان كند.(178)آرى چنين است :
بس تجربه كرديم در اين مكافات
با آل على هر كه در افتاد برافتاد
با آل على هر كه در افتاد برافتاد
با آل على هر كه در افتاد برافتاد