بررسى اقوال - شخصیت و قیام زید بن علی (علیه السلام) نسخه متنی

بررسى اقوال

اينها اقوال و سخنان جمعى از بزرگان علم و صاحبان كتب ملل و نحل بود كه گذشت .

و يك وجه جمعى بين اقوال مختلف بود، و آن اينكه اين اسم (رافضه ) اولين بار هنگام قيام زيد در عراق رسميت پيدا كرد.

و ما در بررسى اين اقوال مى بينيم كه اختلاف فاحش بين اين سخنان از وجه تسميه اين جمله مى باشد.

نوبختى مى گفت كه : اين نام را مغيرة بن سعد به پيروان امام صادق نسبت داد. ولى صاحب محبر خلاف اين سخن را داشت كه : اين لفظ در سال 122 ه‍ ق هنگام قيام زيد به كسانى گفته شد كه زيد را در معركه نبرد رها كردند و رفتند.

امّا روايت مقدسى كه مى گفت : رافضه به كسانى مى گويند كه خلافت على (عليه السلام ) را بعد از ديگران مى دانند، بسيار بعيد به نظر مى رسد.

اولا - او در اين قول منفرد است و كسى از بزرگان علم و اديان اين قول را نگفته اند.

ثانيا - نقيض اين قول را ديگران قائلند كه رافضه كسانى اند كه خلافت على را مقدم مى دانند.

ثالثا - هيچگاه شيعيان كه اين اسم به آنان بسته شده است خلافت على را بر ديگران مؤ خر نمى دانند و اين مطلب را قبول ندارند.

دو شاهد تاريخى

و روى همين اصل است كه : هنگامى كسى در مقام توهين به سيد حميرى ، به او گفت : اى رافضى .

سيد در جواب گفت :