انسان فوق بشر يعني حضرت علي ـ عليه السّلام ـ با ويژگي‌هاي منحصر به فردش، يكي از مخلوقات محبوب و خاص خداوندگار جهان هستي است.
او نمونة يك انسان كامل و الگوي واقعي هر انسان آزادانديش و جهان ديده‌اي است.
سخن پيرامون مردي است كه سخنوران و نويسندگان هرگز نتوانسته‌اند، گوشه‌اي از كمالات و زيبايي‌هاي روحي و معنوي او را بيان كنند.
كلمات و جملات، بسيار كوچكتر و سبكتر از آن هستند كه بتوانند درياي عظمت او را توصيف كنند.
جبران خليل جبران، نويسندة مشهور مسيحي مي‌نويسد:
«علي روح كلّي بود كه آهنگ ابديّت را در فضاي عرب منعكس نمود و چون بزرگتر از زمان خودش بود؛ مردم نه او را شناختند و نه سخنش را درك كردند.
آري، آنچه از او هر كس كه گفته است، به منزلة قطره‌اي در جنب درياها و جانِ تازه‌اي بدمد و آنها را به سوي رستگاري رهنمون سازد.
او كه خانه‌زاد خداي مهربان بود و در خانة خدا به سوي دوست شتافت و سراسر عمر شريفش با ياد او سپري شد.
تربيتش به دست شخص مكرّم نبيّ اسلام صورت گرفت و بخش بزرگي از پيشرفت اسلام، مديون اوست. از كودكي محافظ پيامبر جهان اسلام بود و تا آخرين نفس در ركاب پيامبرش قرار داشته و از هيچگونه جانبازي در راه دين مبين اسلام، كوتاهي نكرد.
نمونة كامل فرمانبرداري از رهبر ديني، همو است. به درجه‌اي از خداشناسي رسيد كه فرمود:
«اگر پرده‌ها كنار روند، ذرّه‌اي بر يقين من افزون نخواهد شد.»
و نهايت اين كه بزرگان دين نتوانستند گوشه‌اي از كمالات آن بزرگ مرد جهان را درك و وصف كنند تا چه رسد به من حقير.
نه خدا توانمش خواند، نه بشر توانمش گفت متحيّرم چه گويم، شه مُلك لافتي را
اين مجموعه، بخشهايي از زندگاني آن حضرت در ايام جواني است همراه با اشاره به سنّ حضرت در هر مقطع زندگي.
اميد آن كه حضرتش از من حقير و فقير بپذيرد و مقبول همسر مكرّمه‌اش حضرت زهره يعني زهراء ـ سلام الله عليها ـ قرار گيرد.
مگر اي سحاب رحمت، تو بباري ار نه دوزخ به شرار قهر سوزد، همه جانِ ما سوي را
در پايان از مهندس كشاورزيان استاندار محترم مازندران كه پشتوانة چاپ اين اثر بوده و دوست عزيزم جناب حجت الاسلام و المسلمين جناب آقاي ابراهيمي دبير شوراي جوانان استان مازندران كه مشوّق حقير در نگارش اين كتاب بوده‌اند صميمانه تشكر مي‌نمايم.
الهي به حق فاطمه الزهراء و ابيها و بعلها و بنيها و السرّ المستودع فيها ان تصلي علي محمد و آل محمد و ان تفعل بنا بما انت اهله و لاتفعل بنا بما نحن اهله.
قم ـ مهرماه 1379
محمود جويباري