«هوشياري»، «آگاهي» و «بيداري» ارزشهاي آسماني است كه در معارف ناب ديني و سخنان پاك پيشوايان، همگان - بويژه جوانان - بدان فرا خوانده شدهاند.
در بهار جواني - و نوروز نوجواني - بنيان شخصيتها استحكام مييابد و فردا و فرداهاي زندگيمان ترسيم ميشود. گستره روح و جسم ما، معركه پر توفاني ميشود، از يك سو شبهات فكري فرهنگي فراواني چون سيل به بستر ذهنمان روانه ميشود و از سوي ديگر توان بسيار جسمي به همراه اوج شهوت و غضب به ما رو ميكند، احساسات در وجودمان حكمفرما ميشود به گونهاي كه گاه تصميمات شتابزده، سخنان عجولانه و كارهاي بيمطالعه، پديدهاي جز پشيماني نصيبمان نخواهد كرد!
در اين دوران، از نيروي تعقل و تدبير كمتر استفاده شده و آثار و بركات جواني در هالهاي از غرائز و اميال، پوشيده ميماند، بدين خاطر، اين دوره ارزشمند براي غافلان، نوعي جنون دانسته شده[1] و تحفهاي الهي معرفي شده كه تنها كساني كه جواني را از دست دادهاند، پي به ارزش آن بردهاند.[2] كيمياگون بودن جواني در سخن رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ اين گونه پديدار ميشود كه آن حضرت جوانان را به پختگي، انديشمندي و استفاده از تجربه ديگران فرا خوانده و در سخني كوتاه، بلنداي اين حقيقت را به اين صورت آشكار ميكنند كه:
«بهترين جوانان شما، كسي است كه شبيه پيران در كار آزمودگي، احتياط و هوشمندي باشد و بدترين پيران شما كسي است كه همچون جوانان، شتابزده، پر هيجان و غافل باشد.»[3]
آنگاه كه صفات برجستهاي چون بيداري ديني، اطاعت آگاهانه، دانش پژوهي هوشمندانه و شناخت عصر - به عنوان برترين سرمايه خدادادي - در رواق دل و ديده آدمي رخ نمايد، فضاي سخنان و عطر گلواژههاي معصومان ـ عليهم السّلام ـ نيز تغيير مييابد. پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ به اطرافيان خود درباره اين جوانان سفارش كرده ميفرمايد:
«سفارش ميكنم شما را كه با جوانان به خوبي و نيكي رفتار كنيد چرا كه آنان نازك دلترند، خداوند مرا به پيامبري برانگيخت، جوانان به من گرويدند و ياريام كردند و بزرگسالان به مخالفت برخاستند.»[4]
و امام علي ـ عليه السّلام ـ، سرزمين انديشههاي اين گروه را چون عرصهاي پاك و حاصلخيز دانسته كه به هنگام افشاندن بذرهاي دانش و بينش، آن را پذيرفته، رو به رشدي سريع، بالندگي بسيار و چشمگيري فراوان مينهد.[5]
آري، ارزش فراتر از تصور همگان، براي پاكان جوان و پرهيزگاراني كه بهار زندگي خويش را با نسيم سلامت و سعادت خوشبو ساختهاند، چنان است كه پاداش اينان در نگاه رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ همچون 72 صديق (انسانهاي بسيار راستگو كه سخن خود را با رفتار خويش تصديق ميكنند) خواهد بود![6]
[1] . بحارالانوار، ج 77، ص 133. [2] . ميزان الحكمه، ج 5، ص 6. [3] . كنزالعمال، خ 58، 43. [4] . سفينه البحار، ج 2، ص 176. [5] . بحارالانوار، ج 77، ص 201. [6] . ميزان الحكمه، ج 5، ص 9.