رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلّم ـ مي‌فرمايند: هر زني كه بدون اجازة شوهرش، از خانه خارج شود، مورد خشم خدا خواهد بود تا به خانه برگردد، يا شوهرش از او راضي شود.[1]
براي اينكه هشداري به جامعة زنان مسئول و خودشناخته داده، و زنگ خطري را براي برخي بانوان مسلمان كه تجملات و زرق و برق ماديات، همه چيز آنان را ربوده و به‌گونه‌‍‌اي در منجلاب فساد و تباهي فرو رفته‌اند، به صدا درآورديم، سخني چند از پيامبر بزرگ اسلام را كه احياء كنندة حقوق و شخصيت زن در تاريخ بشريت است، بيان مي‌داريم، شايد از خواب گران بيدار شوند و دريابند كه چه آينده و سرنوشتي را در رستاخيز و روز حساب براي خود ترسيم و رقم زده‌اند، دقت كنيد:
عالم رباني و محدث بزرگ شيعه، شيخ صدوق ـ قدس سره ـ از حضرت امامزاده عبدالعظيم حسني ـ عليه السلام ـ روايت كرده‌است و او از حضرت امام محمدتقي، جواد الائمه ـ عليه السلام ـ و آن بزرگوار از اجداد طاهرينش ـ عليهم السلام ـ و ايشان از علي‌بن ابيطالب ـ عليه السلام ـ نقل فرموده‌اند كه آن حضرت (اميرالمؤمنين ـ عليه السلام ـ ) فرمود:
«روزي من و فاطمه به خدمت حضرت رسول اكرم ـ صلي الله عليه و آله و سلّم ـ رفتيم و آن حضرت را بسيار گريان يافتيم، عرض كرد2: پدر و مادرم فداي تو باد يا رسول الله! چه چيز سبب گرية شما شده‌است؟فرمود:
يا علي، شبي كه مرا به آسمان بردند،[2] زناني از امت خود را در عذاب شديد ديدم، از حالت آن‌ها تعجب كردم و از شدت عذاب آن‌ها گريستم (اكنون گرية من براي ايشان است. )
زني را ديدم كه به موهايش آويخته‌شده، مغز سرش مي‌جوشد.
زني را ديدم كه به زبانش آويزان بود و آب داغ جهنم در حلقش ريخته مي‌شد.
زني را مشاهده كردم كه به پستان آويخته شده بود.
زني را ديدم كه گوشت بدن خود را مي‌خود و آتش از زيرش شعله مي‌كشيد.
زني را ديدم كه پاهايش به دستهايش بسته شده و مارها و عقرب‌ها بر او مسلط گرديده بودند.
زني را ديدم كور و كر و لال، در تابوتي از آتش، مغزِ سرش از بيني او بيرون مي‌آمد و بدنش از (مرضِ) خوره و پيسي پاره پاره بود.
زني راديدم كه در تنوري از آتش به پاهايش آويزان بود.
زني را مشاهده كردم كه گوشت بدن او از جلو و عقب، باقيچي‌هاي آتشين بريده مي‌شد.
زني را ديدم كه صورت و دستهايش مي‌سوخت و روده‌هاي خود را مي‌خورد.
زني را ديدم كه سرش، سرِ خوك بود و بدنش، بدن الاغ و بر او هزار هزار نوع عذاب بود.
زني را به‌صورت سگ ديدم كه آتش در پشت او داخل مي‌شد و از دهانش بيرون مي‌آمد و ملائكه، سر و بدنش را با گرزهايي از آتش، مي‌كوبيدند.
حضرت فاطمه ـ عليها السلام ـ عرض كرد: اي حبيب من و اي نور ديده‌ام! به من خبر بدهيد كه عمل و روش ايشان چه بوده‌است كه خداي تعالي اين‌گونه انواع عذاب را براي‌شان مسلّط گردانيده است؟
حضرت رسول ـ صلي الله عليه و آله و سلّم ـ فرمود: اي دخترم!
آن زني كه به مو آويخته شده‌بود، موي خود را از مردهاي نامحرم نمي‌پوشانده است.
و آن زني كه به زبان آويخته شده‌بود، با زبانش شوهرش را آزار مي‌كرده‌است.
و آن زني كه به پستان آويخته شده‌بود، از همسرش تمكين نمي‌كرده، از انجام وظايف زناشويي خودداري مي‌ورزيده‌است.
و آن زني كه به پاهايش آويخته شده‌بود، از خانه، بي‌اجازة شوهر بيرون مي‌رفته‌است.
و آن زني كه گوشت بدن خود را مي‌خورد، براي نامحرم زينت مي‌كرده‌است.
و آن زني كه پاهايش به دستهايش بسته شده‌بود و مارها و عقرب‌ها بر او مسلط شده‌بودند، اوكسي است كه خود را نمي‌شسته و لباس‌هايش را پاك نمي‌كرده است و غسل حيض و جنابت انجام نمي‌داده و بدنش را از نجاست‌ها پاك نمي‌كرده و نماز را سبك مي‌شمرده‌است.
و آن زني كه كور و كر و لال بود، از زنا، فرزند پيدا مي‌كرده و به گردن شوهر خود مي‌انداخته است.
و آن زني كه گوشتِ بدنش با قيچي‌هاي آتش بريده مي‌شد،خود را به مردان (نامحرم) نمايش مي‌داده كه به او رغبت كنند.
و آن زني كه صورت و بدنش مي‌سوخت و روده‌هاي خود را مي‌خورد، زني بوده كه مرد و زن نامحرم را به يكديگر مي‌رسانده است.
و آن كه سرش سرِ خوك بود و بدنش بدن الاغ، سخن چين و بسيار دروغگو بوده‌است.
و آن كه به صورت سگ بود و آتش در پشت او داخل و از دهانش خارج مي‌شد، خواننده و آوازه‌خوان و حسود بوده‌است.
سپس حضرت رسول ـ صلي الله عليه و آله و سلّم ـ فرمودند: واي بر زني كه شوهر خود را به خشم آورد و خوشا به حال زني كه همسرش از او راضي باشد.
اكنون اي خواهر مسلمان! يك‌بار اين حديث شريف را با دقت بخوان و در روش و اعمال خود تجديد نظر نموده و ديگران را راهنمايي‌كن، با اعمال نيك و عفت وحجاب خود، مشت محكمي بر دهان ياوه‌گويان و نابخردان بزن و زينت دين باش؛ بدان كه آرايش و جلوه‌گري براي نامحرم از زشت‌ترين جلوه‌هاي ناشايست و خطرآور اجتماعي است، عفت عمومي را آفت‌پذير كرده و گرم كنندة تنور فساد و فحشاي دشمنان شرف و ناموس و انسانيت خواهدبود.
اي زن به تو از فاطمه اين‌گونه خطاب است
ارزنده‌ترين زينت زن «حفظ حجاب» است.
[1] . نهج الفصاحه، ص205. [2] . شب معراج.