يكي از مهمترين و خطرناكترين آفاتي كه مانع رشد و كمال معنوي دختران و پسران جوان ميشود چشم چراني است.
تماشاي مناظر شهوت انگيز مانند فيلمها، عكسها و صحنههاي مبتذل جز برانگيختن قواي جنسي و خيالات شيطاني ثمرة ديگري ندارد. بنابراين دختران جواني كه در پي كمالات معنوي و اجتماعي خويش هستند بايد سخت مواظب باشند و چشم خود را كنترل نمايند.
چشم چراني جز حسرت و اندوه و به هم پاشيدن اوضاع فكري انساني نميتواند ما را به اهداف مقدس و از پيش تعيين شده برساند. بيشتر افرادي كه توانستند در اين جامعه با عفّت و پاكدامني بر اوج قلههاي موفقيت خودنمايي كنند كساني بودند كه به دستورات الهي پايبند بودند. آنان از كوچكتري اموري كه از نظر ما گناه حساب نميشود پرهيز ميكردند و هرگز خود را اسير هواهاي نفساني نمينمودند.
كليد زبان، چشم و گوش خود را به دست شيطان نميسپردند. و از دزديدن آن جلوگيري ميكردند. آنان حتّي به محرمهاي خود نيز نميگريستند و از دامهاي شيطان خود را در امان نميديدند. آنقدر كه ما به فكر تماشاي مناظر شهوتانگيز هستيم، آنان نفرت داشتند و خود را با خيره سري و غرور در ميدان جنگ با خداوند نميانداختند.
حضرت امام خميني رضوان الله تعالي عليه كه توانست عزت، شرافت، قدرت و استقلال ايران را از دست دزدان عقيده و دين مردم باز پس گيرد و در اوج قلّههاي موفقيت معنوي شهرت جهاني پيدا كند، كسي بود كه در طول زندگي خود نسبت به حلال و حرام و مكروه شرع مقدس اسلام سخت اهميت ميداد.
خانم فاطمه طباطبايي نقل كردهاند كه:
روزي امام خميني به درد چشم مبتلا شده بود، پزشك مخصوص حاضر شد و سپس از معاينه و تجويز داروهاي لازم از امام خواست تا قرآن نخواند، چرا كه خواندن قرآن براي چشم ايشان ضرر داشت.
امام با شنيدن اين سخن فرمود: من چشم را براي قرآن ميخواهم و چشم بدون قرآن كه چشم نيست.[1]
آري اين بزرگمردان مشهور خود را براي خداوند و دستورات اسلام و اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ ميخواستند نه مثل ما كه آنان را فداي خود ميكنيم.
رسول گرامي اسلام ضمن حديثي ميفرمايد:
چشم چراني از تيرهاي زهرآلود شيطان است، پس كسي كه مواظب چشم خود باشد و چشم چراني را ترك كند خداوند ايماني به او عطا ميكند كه شيريني آن را در دلش احساس خواهد كرد.[2]
[1] . مجلة جوانان، سال 77، ص 1. [2] . بحارالانوار، ج 104، ص 32.