5- دروغ
يكي ديگر از گناهان بزرگ زبان دروغ است در سنگيني گناه دروغ همين بس كه حضرت صادق ـ عليه السّلام ـ فرمود:دروغ ويران كننده ايمان است.[1]به طور كلّي شخص دروغگو و كسي كه حقيقت را برعكس جلوه ميدهد هرگز مزّه و حلاوت و شيريني ايمان را نميچشد. امير مؤمنان ـ عليه السّلام ـ در اين باره ميفرمايد:هيچ بندهاي مزّه ايمان را نچشيد؛ مگر آنكه دروغگويي را ترك كرد خواه با شوخي خواه جديّ.[2]دروغگويي از صفتهاي منافقان و دورويان است و كسي كه از دروغگويي در مسايل كوچك ابايي ندارد سرانجام در امور مهم و بزرگ نيز به دروغگويي ميپردازد.دختران و زناني كه به هر نحو كليد زبانشان را دزديدهاند و گناهان سنگين ذكر شده را انجام ميدهند، بايد از عواقب خطرناك آن بترسند و خود را نجات دهند.امير مؤمنان ـ عليه السّلام ـ در حديث ديگري ميفرمايد: سرانجام آبروي شخص دروغگو ميرود و واقعيت آشكار ميشود.داستان «ابليس» ملعون كه براي فريب دادن آدم ـ عليه السّلام ـ دست به دامن حيله و نيرنگي شد در بسياري از تفسيرهاي معتبر قرآن ذكر شده است.او پس از آنكه از درگاه رحمت الهي رانده شد، آدم را وسوسه نمود و سرانجام به دروغ قسم خورد كه تو اي آدم! اگر از اين درخت خبيث (ظاهراً گندم بود) بخوري در بهشت جاودان ميماني.شيطان ملعون قسم به ذات كبرياي خدا خورده و سرانجام پدر انسان را اسير سخن دروغ خود كرد.با توجه به داستان فوق ميتوان دروغگويان را از انسانهاي شيطان صفت بر شمرد و از زمرة مؤمنان و بندگان با ايمان خدا به دور دانست.
شوخي يا دروغ
گروهي از جوانان براي فرار از نسبت دادن گناه به يكديگر يا به خود، نام اين گناه بزرگ (دروغ) را «شوخي» ميگذارند.اينها فكر ميكنند با تغيير دادن اسم گناه از عقاب و عذاب آنهم ميتوانند فرار كنند در حالي كه سخت در اشتباهند.در اسلام گناه گناه است كوچك و بزرگ، شوخي و جدي ندارد، و به طور كلي از آن نهي شده است.به اين داستان توجه كنيد
«اسماء» دختر «عميس» ميگويد: من «عايشه» دختر ابوبكر را آماده كردم و به نزد رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ بردم. عدهاي از زنان نيز با من بودند، به خدا قسم، نزد رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ جز كاسهاي شير نبود.رسول خدا پس از ورود ما، مقداري از شير را نوشيد و باقي مانده را به عايشه تعارف نمود، عايشه از گرفتن كاسه خجالت ميكشيد، من به او گفتم: دست رسول خدا را رد نكن و ظرف را بگير.عايشه با خجالت كاسه را گرفت و مقداري شير نوشيد. آنگاه رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود:به بقيه زنان نيز بده تا بنوشند.زنان گفتند: ما ميل نداريم.رسول خدا فرمود: گرسنگي و دروغ را با هم جمع نكنيد.اسماء ميگويد: عرض كردم: اي رسول خدا! اگر كسي از ما ميل به چيزي داشته باشد و بگويد ميل ندارم، دروغ به شمار ميآيد؟ حضرت فرمود: دروغ نوشته ميشود، حتي دروغ كوچك، دروغ كوچك نوشته ميشود.[3]همانگونه كه از داستان بالا فهميده ميشود، دروغ كوچك و بزرگ، شوخي و جدي ندارد، دروغ دروغ است و از گناهان كبيره.پس دختران و زنان مسلماني كه به دنبال كسب فضايل اخلاقي و رشد و شكوفا شدن استعدادهاي نهفته خود هستند، سخت مواظب باشند و زبان خود را كنترل نمايند.
[1] . كافي، ج 4، ترجمه محلاتي، ص 37.[2] . همان.[3] . ميزان الحكمة، ج 11، ترجمه عطايي، ص 5128.