الهي بحقِّ من ناجاك، و بحقِّ من دعاك في البرِّ و البحر، تفضَّل علي فقراءِ المؤمنينَ و المؤمناتِ بالغني و الثَّروة، و علي مرضي المؤمنين و المؤمناتِ بالشِّفاءِ و الصِّحَّة، و علي احياءِ المؤمنين و المؤمناتِ باللُّطف و الكرم، و علي اموات المؤمنين و المؤمناتِ بالمغفِرَةِ و الرَّحمةِ، و علي غُرباءِ المؤمنينَ و المؤمِناتِ بِالرَّدِّ الي اوطانهم سالمين غانمين بحقِّ محمَّدٍ و آلهِ اجمعينَ.
براي نيازمندان و بيماران و مؤمنان پروردگارا! تو را سوگند مي‌دهم به حق كسي كه با تو مناجات مي‌كند، و به حق آنكه در خشكي و دريا تو را مي‌خواند، بر مردان و زنان مؤمن فقير، بي‌نيازي و ثروتمندي؛ و به بيماران از زنان و مردان مؤمن، شفا و تندرستي؛ و به زندگان از آنان لطف و بخشايش؛ و به درگذشتگان آنان آمرزش و رحمت؛ و به دور ماندگانشان از وطن، بازگشت به همراه سلامتي و موفقيت تفضل فرما؛ بحق محمد و خاندانش.
رسول اكرم ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ مي‌فرمايد:
(يُفرِّجُ الله بالمهديِّ عن الأمَّةِ، يملأُ قُلُوبَ العِباد عِبادَةً و يَسَعهُم عَدلُهُ، بِهِ يَمحَحُ الله الكَذِبَ و يُذهِبُ الزَّمانَ الكَلِب، وَ يُخرجَ ذُلَّ الرِّقِّ من أَعناقِكُم.)
«خداوند به وسيله‌ي مهدي ـ عليه السّلام ـ از امت رفع گرفتاري مي‌كند، دل‌هاي بندگان را با عبادت و اطاعت پر مي‌سازد و عدالتش همه را فرا مي‌گيرد.
خداوند به وسيله‌ي او دروغ و دروغگويي را نابود مي‌نمايد، روح درندگي و ستيزه جويي را از بين مي‌برد و ذلت بردگي را از گردن آنها بر مي‌دارد.»
غيبت شيخ طوسي، ص114.