حجاج بن يوسف كه از جنايتكاران تاريخ است به عبدالملك مروان كه از خلفاي بني اميه است نوشت اگر مي‌خواهي حكومت تو ثبات پيدا كند علي بن الحسين ـ عليه السلام ـ را به قتل برسان.
عبدالملك نامه‌اي به حجاج نوشت كه در آن آمده بود:
مرا از ريختن خون بني هاشم دور بدار و خود از چنين كاري بپرهيز كه آل ابوسفيان كه خون بني هاشم را ريختند طولي نكشيد كه خداوند سلطنت آنها را نابود كرد و نامه خود را بطور محرمانه و پنهاني براي او فرستاد.
امام سجاد ـ عليه السلام ـ نامه‌اي در همان ساعت كه عبدالملك نامه نوشت به رشته تحرير در آورد كه در آن آمده بود: بر آنچه در حفظ خون بني هاشم نوشتي آگاه شدم! خداوند به تو پاداش دهد... و نامه را در همان ساعتي كه عبدالملك نامه‌اش را براي حجاج فرستاد توسط غلامش براي او ارسال كرد. وقتي غلام امام ـ عليه السلام ـ به عبدالملك رسيد نامه را به او داد. عبدالملك به تاريخ نامه نگاه كرد تاريخ آن را با نامه خود يكسان ديد و به صدق امام سجاد ـ عليه السلام ـ يقين پيدا كرد و مسرور شد. آنگاه مقدار زيادي دينار براي امام فرستاد و از او درخواست كرد كه همه نيازهاي خود و خانواده و غلامانش را بگويد.[1]
[1] . بحارالانوار، ج 46، ص 29.