ابن جوزي از خطباي معروف زمان خود بود. بالاي منبري رفت كه از سه پله برخوردار بود تا براي مردم سخنراني كند. زني از پايين منبر بلند شد و مسألهاي از او سؤال كرد.
ابن جوزي گفت: نميدانم.
زن گفت: تو كه نميداني چرا سه پله از ديگران بالا نشستهاي؟
ابن جوزي گفت: اين سه پله را كه من بالا نشستهام به آن اندازهاي است كه ميدانم و شما نميدانيد. من به اندازه معلوماتم بالا رفتهام. اگر ميخواستم به اندازه مجهولاتم بالا بروم بايد منبري درست كنم كه تا فلكالافلاك بالا ميرفت.[1]
[1] . كشكول طبسي، ج 1، ص 145.