و لكن احتياط واجب در هر دو صورت أين است كه پس از پاكى، يك طواف كامل به نيت أعم از تمام و اتمام بجا آورد (يعنى نيت كند كه اگر يك طواف كامل بر من واجب است آن را بجا مى آورم و اگر كمبود طواف سابق بر من واجب است هر مقدار از أين طواف كه جبران كمبود را مىكند به حساب طواف، و بقيه جزو طواف محسوب نشود).
(مسأله 625): اگر پس از بجا آوردن طواف و پيش از خواندن نماز طواف حايض شود طوافش صحيح است و بايد نماز طواف را پس از پاكى و انجام غسل، بجاى آورد.
و اگر وقت كافى نداشته بأشد بايد سعى و تقصير را بجا آورد و نماز طواف عمره تمتع را پس از بازگشت از منى و پيش از طواف حج، قضا نمايد.
(مسأله 626): هر گاه پس از نماز طواف، احساس كرد كه حايض شده و نداند كه پيش از طواف و يا پيش از نماز طواف و يا بعد از آن حايض شده است بنا را بر صحت طواف و نماز طواف بگذارد.
و اگر يقين كند كه پيش از نماز طواف، حايض شده و وقت نيز تنگ بأشد بايد سعى و تقصير نمايد و نماز را پس از بازگشت از منى، پيش از طواف حج قضا كند.
(مسأله 627): اگر به تصور أين كه پاك شده طواف و نماز طواف را بجا آورد و سپس مشغول سعى شد و در اثناء سعى متوجه گرديد كه پاك نشده در أين صورت بايد سعى را قطع كند و پس از پاك شدن، طواف و نماز آن را اعاده نمايد و سپس سعى را از همان جا كه مانده بجا آورد و احتياطا سعى را نيز اعاده كند.