مناسك حج (فارسي) نسخه متنی

(مسأله 628): اگر به تصور أين كه از خون حيض پاك شده غسل
نمود و طواف عمره را بجاى آورد و بعد بدون فاصله، خود را آلوده
ديد و يقين كرد كه حيض أو در حال طواف، قطع نشده بود بايد پس از
پاك شدن و انجام غسل، طواف و نماز آن را اعاده كند.

(مسأله 629): اگر پس از اتمام اعمال حج، خونى در خود ببيند
و شك كند كه پيش از طواف و نماز حايض شده و يا پس از آن حايض
گشته است اعتناء نكند و حج وى صحيح است.

(مسأله 630): زنى كه حيض نمىشود ولى هر دو ماه يك بار، دو
سه روزى لك و ترشحات خونى مىبيند در أين صورت اگر خون تا سه
روز استمرار نداشته بأشد حكم استحاضة را دارد.

(مسأله 631): هر گاه در اثر ندانستن مسأله پس از پاك شدن از
حيض، به تصور أين كه بايد غسل جنابت انجام دهد غسل نمود و اعمال
حج را بجا آورد در أين صورت اگر منظور أو غسل براى حدثى كه از
خون داشته است، بأشد و اسم آن را جنابت گذاشته عملش صحيح
است.

(مسأله 632): اگر زنى وارد مكة معظمه گرديد و وقت كافى نيز
براى انجام عمره تمتع را داشت ولى با علم و عمد، آن را بتأخير
انداخت تا حايض شد و وقت نيز تنگ گرديد ظاهرا عمره اش فاسد
است و احتياط أين است كه اعمال را به قصد أعم از حج افراد و عمره مفرده
تمام نموده و سپس يك عمره مفرده انجام دهد و احتياط آنست كه حج
خود را در سال بعد اعاده نمايد.