(مسأله 200): اگر نذر كند كسى را به حج بفرستد و پيش از آن كه
تمكن پيدا كند فوت نمايد قضا واجب نخواهد بود.(مسأله 201): عهد كردن و قسم خوردن نيز همانند نذر كردن
است و اگر كسى عهد كند و يا قسم بخورد حج انجام دهد حج بر أو
واجب مىشود و اگر مخالفت كرد و حج بجا نياورد معصيت نموده
و علاوه بر قضاى حج، كفاره نيز بايد بپردازد.
نذر بانوان
(مسأله 202): اگر بانوئى بدون اذن شوهرش نذر نمايد درأين صورت اگر نذر آن زن موجب تضييع حقوق شرعي شوهر نباشد
نذرش صحيح است و اگر نه نياز به اذن شوهر دارد.(مسأله 203): هر گاه با اجازه شوهرش نذر كرد به حج برود
واجب است به نذر خود عمل نمايد و شوهرش نمىتواند نذر أو را
به هم بزند يا أو را از عمل كردن به نذر جلوگيرى كند مگر أين كه در ظرف
عمل، وفا به نذر منافى با حق شوهر بأشد كه در أين صورت بعيد
نيست بتواند به هم بزند.(مسأله 204): اگر شوهر از نذر كردن زن جلوگيرى نمايد زن
نمىتواند در صورتي كه وفا به نذرش منافى با حق شوهر بأشد نذر كند.(مسأله 205): هر گاه در حالي كه شوهر ندارد نذر كند كه به حج
برود و سپس ازدواج نمايد واجب است به نذر خود عمل نمايد
و شوهر نيز حق ندارد جلوگيرى كند مگر أين كه در ظرف عمل، وفا به
نذر منافى با حق شوهر بأشد كه در أين صورت بعيد نيست بتواند
جلوگيرى كند.