شك در قرباني
(مسأله 916): اگر كسى پس از قرباني شك كند كه آيا قربانيداراى شرايط لازمه بوده يا نه، توجهى به شك خود نكند و مجزى
است.(مسأله 917): اگر پس از قرباني نداند در چه مكاني قرباني
نموده و شك كند كه آيا در منى قرباني كرده يا در جاى ديگر، اعتناء
به شك خود ننمايد.(مسأله 918): هر گاه كسى شك كند كه آيا قرباني كرده يا نه، در
أين صورت: اگر شك پس از حلق و تقصير بأشد اعتناء نكند و اگر پيش
از آن بأشد بايد آن را انجام دهد.(مسأله 919): هر گاه شك در لاغرى قرباني داشته و آن را با
قصد قربت و جهت فرمانبردارى و أطاعت خداوند متعال، قرباني
نمايد، سپس معلوم شود چاق بوده، كفايت مىكند.(مسأله 920): اگر پس از ذبح، احتمال دهد قرباني را كه ذبح
نموده سالم نبوده، اعتناء نكند.
چند مسأله
(مسأله 921): هر گاه كسى قرباني خود را گم كند واجب استگوسفند ديگرى خريده و ذبح نمايد و اگر أولى را پيش از ذبح دومى
پيدا نمود، بنابر احتياط أولى را ذبح كند و نسبت به دومى نيز مختار
است و أحوط و أولى أين است كه أو را نيز ذبح نمايد و چنانچه أولى را
پس از ذبح دومى پيدا كرد بنابر احتياط آن را نيز ذبح كند.