بالقوّة انسان به فعليّت و ثمر رسيده است. عليهذا هر فرد مؤمن بما هو مؤمن داراي شرف و كرامت است. و اين ثمره وجودي در امّت پيامبر موحّد، و بنيانگذار توحيد پديدار گشته است نه در سائر اُمم.
اينست مُفاد تكثير اولاد ! اينست علّت ايجاد عالم ! اينست ثمره تشريع نبوّت !
در روايت صدوق، از عليّ بن رئاب از محمّد بن مسلم از حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام آمده است كه رسول اكرم صلّي الله عليه و آله فرمودند: تَزَوَّجُوا فَإنِّي مُكَاثِرٌ بِكُمُ الأمَمَ غَدًا فِي الْقِيَامَةِ، حَتَّي إنَّ السِّقْطَ يَجِي‌ءُ مُحْبَنْطِيًا عَلَي بَابِ الْجَنَّةِ فَيُقَالُ لَهُ: ادْخُلِ الْجَنَّةَ، فَيَقُولُ: لا حَتَّي يَدْخُلَ أَبَوَايَ الْجَنَّةَ قَبْلِي ! [125
«ازدواج كنيد ! چون من در فرداي قيامت با كثرت افراد شما بر امّتهاي پيشين مباهات مي‌كنم. تا بحدّيكه طفل سقط شده، دست در كمر زده شكم به جلو آورده (در حال افتخار) به قيامت وارد مي‌شود و به او گفته مي‌شود: داخل شو در بهشت ! و او ميگويد: نه، داخل نميشوم مگر آنكه پدرم و مادرم پيش از من داخل در بهشت شوند!»
اين روايتي است كه با صحّت سند، از پيامبر أكرم صلّي الله عليه و آله آمده است ؛ و پيغمبر كه هذيان نمي‌گويد. بچّه سقط شده مسلمان اگر بجهت اسلام و ايمان و خليفة اللهي و استعداد قرب و نور توحيد و درخشش و نورانيّت عالم تجرّد نبود كه پيامبر به او مباهات نمي‌نمود. بنابراين فقط و فقط، اگر كثرت اولاد بجهت زياد شدن مؤمنين و مسلمين و مُقرّين به توحيد در روي زمين نبود، اين نحوه تعبير از عقل كلّ و هادي سبل عجيب مينمود.
و نيز صدوق با إسناد خود از عَمْروبن شِمْر از جابر از حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام روايت مي‌كند از رسول خدا صلّي الله عليه و آله كه فرمود: