ابوکعب خثعمي

«ابو کعب خثعمي» از ياران اميرمؤمنان عليه‏السلام بود که در جنگ صفّين در رکاب امام علي عليه‏السلام به شهادت رسيد.

نصر بن مزاحم از «ابو علقمه خثعمي» نقل مي‏کند: عبداللَّه بن حنش خثعمي که سرکرده خثعمي‏هاي در سپاه معاويه بود، شخصي را نزد «ابو کعب» فرمانده خثعمي‏هاي سپاه علي عليه‏السلام فرستاد و پيغام داد که اگر موافق باشي جنگ را ترک کنيم و هر دو از سپاه معاويه و علي خارج شويم و هر کدام پيروز شدند به همان مي‏پيونديم. اما ابوکعب از پيشنهاد او سر باز زد و چون راه حضرت علي عليه‏السلام را به حق مي‏دانست، حاضر به ترک سپاه امام عليه‏السلام نشد.

در نتيجه هر دو گروه «خثعم» به فرماندهي «عبداللَّه بن حنش» از سپاه معاويه و «ابو کعب» از سپاه امام علي عليه‏السلام مقابل هم قرار گرفتند.

در اين هنگام مردي از ميان گروه خثعم سپاه شام، بيرون آمد و فرياد زد: «اي مردم عراق! يک نفر به يک نفر - من حاضر به جنگ تن به تن هستم - » بلافاصله «وهب بن مسعود» از خثعمي‏هاي کوفه به نبرد با مرد شامي به ميدان آمد و در اندک زماني او را به هلاکت رساند. با کشته شدن مرد شامي از گروه خثعم، جنگ ميان دو سپاه شدت يافت و آتش نبرد بالا گرفت و در اين جا بود که ابوکعب فرياد زد: «اي گروه خثعم! شمشيرها را بکشيد و پاهاي نيروهاي شامي را نشانه رويد.» پس از اين سخن جنگيد تا ناگهان «شمربن عبداللَّه خثعمي» - از اهل شام - نيزه‏اي به وي زد و او را به زمين انداخت و در نتيجه «ابو کعب» فرمانده سپاه خثعمي عراقي از سپاه علي عليه‏السلام را به شهادت رساند.

پس از شهادت ابوکعب، پسرش کعب پرچم را برداشت، اما چشمش صدمه ديد و بر روي زمين افتاد، سپس شريح بن مالک پرچم را برداشت و هشتاد نفر از خثعمي‏هاي دور او صدمه ديدند، و اهل شام نيز مثل عراقي‏ها صدمه ديدند، بعد از وي دوباره پرچم به دست «کعب فرزند ابوکعب» رسيد و جنگ ادامه يافت.(1)

منبع : وقعة صفّين، ص 257