معارف قرآن در المیزان

علامه سید محمدحسین طباطبایی؛ تألیف: سید مهدی (حبیبی) امین

نسخه متنی -صفحه : 118/ 103
نمايش فراداده

كَيْدي مَتينٌ - به زودى ايشان را استدراج مى‏كنيم، مال و اولاد و عمر طولانى مى‏دهيم كـه كيــد مـن متين و محكــم اســـت!» (44 و 45 / قلم)
پس سنت اصلاح، يعنى اندازه‏گيرى رزق، سنتى است ابتدايى، كه با آن حال انسان‏ها اصلاح مى‏شود، مگر آن كه خداوند بخواهد انسانى را در بوته امتحان قرار دهد كه در آن صورت ديگر به طور موقت از سنت قبلى‏اش چشم مى‏پوشد: « وَ لِيَبْتَلِىَ اللّهُ ما فى صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحِّصَ ما فى قُلُوبِكُمْ - تا خدا آن‏چه در سينه‏ها پنهان داريد بيازمايد و آن‏چه در دل‏ها نهان كرده‏ايد آشكار سازد!» (154/آل‏عمران)
و يا به خاطر كفران نعمت و تغيير آن سنت قبلى خود را كه دادن رزق به مقتضاى صلاح حال او بود تغيير دهد، كه در اين صورت سنت ديگرى به كار مى‏برد، و آن اين است كه آن قدر رزقش را وسعت مى‏دهد تا طغيان كند: « اِنَّ اللّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ - خدا سنت خود را درباره هيچ قومى تغيير نمى‏دهد، مگر آن كه آن قوم روش خود را تغيير دهد!» (11 / رعد)
و همان طور كه دادن مال و فرزندان و ساير نعمت‏هاى مادى و صورى رزق مقسوم است، و هر كسى از آن قسمتــى دارد، هم‏چنيــن معارف حقــه و شرايع آسمانى كه منشأ همــه آن‏ها وحى است، نيز رزق مقسوم است، آن نيز از ناحيه خــدا نازل مى‏شود و خداونــد به وسيله آن نيز مــردم را امتحــان مى‏كند، چون همــه در عمل به آن معارف و به كار بستــن آن‏ها يكســان نيستند، هم‏چنــان كه در به كار بستن نعمت‏هاى صورى يكسان نيستند.(1)
1- الميـــزان ج 35، ص 91.

امتحان الهى با اعطاى نعمت و پندار غلط انسان از كاردانى و مهارت

« قـالَ اِنَّـما اوُتيتُهُ عَـلى عِـلْـمٍ عِـنْـدى!» (78 / قـصـص)
( آيه فوق كه بيان حال قارون است، با توجه به آيات زير عموميتى را نشان مى‏دهد كه پندار غلط داشتن از ثروتمند بودن و آن را حاصل كاردانى و مهارت خود دانستن مخصوص قارون نبوده) بلكه هر انسانى همين طور است، وقتى نعمتش زياد شد طغيان مى‏كند، و مى‏پندراد كه تنها سبب اقبال دنيا به وى خود او و كاردانى اوست، و آن آيات اين‏هاست كه مى‏فرمايد:
« فَاِذا مَسَّ الاِنْسانَ ضُرٌّ دَعانا ثُمَّ اِذا خَوَّلْناهُ نِعْمَةً مِنّا قالَ اِنَّما اوُتيتُهُ عَلى عِلْمٍ بَلْ هِىَ فِتْنَةٌ... اَوَ لَمْ يَعْلَمُوا اَنَّ اللّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ... - و چون بلايى به انسان برسد ما را مى‏خواند، سپس همين كه نعمتى ارزانى‏اش بداريم، مى‏گويد اين از كاردانى و مهارت خودم است، ولى چنين نيست، بلكه اين امتحانى است، ولى بيشترشان نمى‏دانند، اين سخن را نياكان ايشان نيز مى‏گفتند، ولى كاردانى و مهارتشان به كارشان نخورد، لاجرم كيفر اعمالشان به ايشان رسيد، از مردم امروز هم آن كسانى كه ظلم كردند، به زودى كيفر كرده‏هايشان به ايشان خواهد رسيد، و ايشان نمى‏توانند خداى را عاجز كنند، مگر هنوز نفهميده‏اند كه اين خداست كه براى هر كس بخواهد رزق را گسترش مى‏دهد، و از هر كس