876 . امام على عليهالسلام : هركه عاشق چيزى شود ، [آن چيز ، ]ديدهاش را كمسو (نابينا) و دلش را بيمار مىكند . در نتيجه ، او با چشمى نادرست مىنگرد و با گوشى ناشنوا مىشنود . شهوتها [پرده] خردش را دريدهاند و دنيا ، دلش را ميرانده و جانش شيفته آن شده است . پس او بنده دنيا و بنده كسى است كه از آن ، بهرهاى دارد و [دنيا ]به هر جا رفت ، او نيز مىرود و به هر سو روى آورد ، او نيز روى مىآورد . در پىِ هيچ يك از فرمانهاى بازدارنده خدا باز نمىايستد و از هيچ پند دهنده از جانب او پند نمىگيرد ، حال آن كه خود ، كسانى را كه مرگ ، بىخبر ، گرفتارشان ساخته است ، مىبيند .
877 . امام على عليهالسلام : ـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ : سه چيز ، ناپايدار است : مال در دست گشادهدست ، ابر تابستانى و خشم عاشق !
878 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : هركه عاشق شود و [عشق خود را ]پنهان دارد و پاكدامنى كند و آنگاه بميرد ، شهيد مرده است .
879 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : هركه عاشق شود و [عشق خود را ]پنهان دارد و شكيبايى ورزد ، خداوند ، او را بيامرزد و به بهشتش درآوَرَد .
880 . كنز العمّال ـ به نقل از ابن عباس، از پيامبر خدا صلىاللهعليهوآلهـ : «بهترينهاى امّت من ، كسانى هستند كه چون خداوند به اندكى از بلا دچارشان كند ، پاكدامنى ورزند» .
گفتند : كدام بلا ؟
فرمود : «عشق» .