1427 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : هركه ديگرى را به سبب ديدن عدالتى كه از او پديدار شده ، در راه خدا دوست بدارد ، حال آن كه آن شخص ، در علم خدا دوزخى باشد ، خداوند عز و جل او را به سبب اين دوستى ، پاداش خواهد داد ، به همان گونه كه شخصى يكى از بهشتيان را دوست مىدارد . و هركه ديگرى را به سبب ستمى كه از او پديدار شده ، در راه خدا دشمن بدارد ، حال آن كه در علم خدا آن شخص ، بهشتى باشد ، خداوند به او به سبب اين دشمنى ، پاداش خواهد داد، به همانگونه كهكسىيكىاز دوزخيانرادشمنمىدارد.
1428 . امام باقر عليهالسلام : اگر كسى ديگرى را براى خدا دوست بدارد ، خداوند به سبب اين دوستى، به او پاداشخواهد داد ، گرچه آن شخصِ مورد دوستى ، نزد خدا دوزخى باشد ، و اگر كسى ديگرى را براى خدا دشمن بدارد ، خداوند به سبب اين دشمنى به او پاداش خواهد داد ، گرچه آن شخصِ مورد دشمنى ، نزد خدا از بهشتيان باشد .
همانگونه كه در پانوشت متن عربى آمده است ، اين حديث درباره كسانى است كه سعى و تلاش كافى براى شناخت افراد كردهاند ، امّا به حقيقت نرسيدهاند و نمىتواند مجوّز دوستىِ بدون آزمون و سنجش با هر كسى باشد .
ر . ك : فصل پنجم (گزينش دوست) .
1429 . رسول خدا صلىاللهعليهوآله : هان! تو را به معيار اين مسئله كه خير دنيا و آخرت را با آن به دست مىآورى ، راهنمايى كنم ؟ پايبند همنشينى با اهل ذكر باش و هر گاه تنها شدى ، تا مىتوانى زبانت را به ذكر خدا بچرخان و در راه خدا ، دوست بدار و در راه خدا ، دشمن بدار .