ترجمه تفسیر المیزان

مقدمه، ص 27

محدوده طبيعت خلاصه مى‏شود بلكه هر موجودى ريشه غيبى دارد، آيه‏اى كه بر اين اصل دلالت دارد و نيز آيه‏اى كه بر صيانت قرآن كريم از هر گزند تحريف آور دلالت مى‏كند، آن را از غرر آيات مى‏دانند «... و من غرر الآيات القرآنية المشتملة على حقائق جمّة فى السورة قوله تعالى وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ ...» «1».

زيرا به استناد آيه «وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ» نه تنها مسأله انزال حديد «2» و انزال پوشاك و پر مرغان «3» و انزال هشت زوج از چهارپايان «4» و مانند آن را از باب تفسير قرآن به قرآن حل مى‏كردند بلكه مسأله تنزل وحى و فرشته و قرآن و همچنين مسأله هدايت ملكوتى كه ويژه امامت است كه: «أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا» مى‏باشند و نيز مسأله ايمان عالم ذرّيه و اخذ ميثاق به وحدانيت خداى سبحان و مسأله سبق قضا بر قدر و پيوند لوح محو و اثبات با لوح محفوظ و ديگر مسائل الهى را در پرتو آن حلّ مى‏نمودند و بهمين مناسبت بعضى از آيات سوره رعد را نيز جزء آيات باهره و نورانى بشمار آوردند، در عين آنكه سراسر قرآن كريم نور مى‏باشد «... و من الحقائق الباهرة المذكورة فى هذه السورة ما يتضمّنه قوله أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً و قوله أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ و قوله يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ و قوله فَلِلَّهِ الْمَكْرُ جَمِيعاً». «5»

و چون خداوند سبحان نه تنها داراى كمالات هستى است بلكه هر گونه كمال وجودى از آن ذات مقدّسه نشأت مى‏گيرد و هر گونه كمالى كه آميخته با تناهى و نقص باشد از حضرتش مسلوب است بلكه تنها كمالات نامحدود هستى است كه عين خداوند عالم است و هر اسمى دلالت بر يكى از آن كمالات مى‏كند و راه ارتباطى خلق با خلق است، از اين جهت آيه «... أَيًّا ما تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏» «6» را از غرر آيات قرآنى دانسته و چنين مى‏فرمايند: «و الآية من غرر الآيات القرآنية تنير حقيقة ما يراه القرآن الكريم من توحيد الذات و توحيد العبادة قبال ما يراه الوثنيّة من توحيد الذات و تشريك العبادة» «7» و به همين‏

(1) الميزان ج 12 ص 98.

(2) سوره حديد آيه 25.

(3) سوره اعراف آيه 26.

(4) سوره زمر آيه 6.

(5) الميزان ج 11 ص 312.

(6) سوره اسراء آيه 110.

(7) الميزان ج 13 ص 239 و ص 3.