ترجمه تفسیر المیزان

صفحه 475

(وَ مِنْ ذُرِّيَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ) الخ، و اين منافات ندارد با اينكه خطاب در آيه بعموم مسلمانان باشد، چه هر چند همه مسلمانان مكلفند بگويند: (آمَنَّا بِاللَّهِ)، ليكن اينگونه خطابها، عموميت دارد، و هم خصوصيت، چون معناى آن داراى مراتب مختلفى است، كه بيانش در آنجا كه مراتب اسلام و ايمان را ذكر مى‏كرديم، گذشت.

و در تفسير قمى از يكى از دو امام باقر و صادق (ع)، و در كتاب معانى الأخبار از امام صادق (ع)، روايت آورده، كه در ذيل جمله: (صِبْغَةَ، اللَّهِ) الخ فرمود: صبغة همان اسلام است. «1»

مؤلف: همين معنا از ظاهر سياق آيات استفاده ميشود.

و در كافى و معانى از امام صادق (ع) روايت كرده، كه فرمود: خداوند در ميثاق، مؤمنين را به رنگ ولايت در آورد. «2» «3»

مؤلف: اين معنا از باطن آيه است: كه انشاء اللَّه تعالى بزودى معناى باطن قرآن، و نيز معناى ولايت و ميثاق را خواهيم كرد.

1- تفسير قمى ج 1 ص 62

2- معانى الاخبار ص 188

3- اصول كافى ج 1 ص 422 حديث 53