صفحه‌ى 127
اكبر على ما رزقنا من بهيمة الانعام. «1»
و نيز در همان كتاب از همان جناب روايت كرده كه فرمود: تكبير در ايام تشريق را بايد از نماز ظهر روز عيد تا نماز صبح روز سوم عيد ادامه داد، و اما در شهرها اين تكبير دنبال ده نماز گفته مىشود (كه در حقيقت از ظهر روز عيد شروع، و بعد از نماز صبح روز دوازدهم ختم مىگردد). «2» و در كتاب (من لا يحضره الفقيه) از امام صادق(ع) روايت آورده كه شخصى از آن جناب از مفاد آيه:" فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ، وَ مَنْ تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ ...)،
پرسيد حضرت فرمود: معنايش اين نيست كه بيتوته در روز سيزدهم واجب نيست، خواستى انجام بده و نخواستى انجام نده بلكه معنايش اين است كه اگر اين واجب را نياوردى خدا اين گناهت را مىآمرزد، چون حاجى وقتى از حج بر مىگردد همه گناهانش آمرزيده است. «3»
و در تفسير عياشى از آن جناب روايت كرده كه فرمود: او از حج بر مىگردد در حالى كه گناهانش آمرزيده شده، البته خداى تعالى گناه كسى را مىآمرزد كه تقوا داشته باشد. «4»
و در كتاب فقيه از امام صادق(ع) روايت آورده كه در ذيل جمله:" لِمَنِ اتَّقى ..."، فرمود: يعنى كسى كه از شكار مىپرهيزد تا وقتى كه اهل منا از منا كوچ كنند.
و از امام باقر(ع) روايت آورده كه در معناى جمله: (لمن اتقى ...)، فرمود:
يعنى كسى كه از رفث و فسوق و جدال و ساير محرماتى كه خداى تعالى بر محرم حرام كرده اجتناب كند. «5»
و نيز از آن جناب روايت كرده كه در معناى جمله نامبرده فرمود: يعنى از خداى عز و جل پروا داشته باشد. «6»
و از امام صادق(ع) روايت آورده كه فرمود: يعنى كسى كه از گناهان كبيره پروا كند. «7»
مؤلف: خواننده محترم توجه فرمود كه آيه شريفه چه دلالتى دارد، و از آن چه فهميده مىشود، ممكن هم هست ما به عموم تقوا و اينكه قيدى برايش نيامده تمسك نموده، همانطور
_______________
(1) فروع كافى ج 4 ص 516
(2) فروع كافى ج 4 ص 516
(3) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 289
(4) تفسير عياشى ج 1 ص 99
(5، 6، 7) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 288