ترجمه تفسیر المیزان

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

جلد 7 -صفحه : 546/ 273
نمايش فراداده

باشد و يا چيزهاى زيانبارى را سراغ داشته باشد و بندگان را از آن منع نفرموده باشد؟ پس به طور مسلم در فرض مزبور ترس من به اذن او و به مشيت او خواهد بود، و باز همين ترس هم خود از تدابير او و دال بر ربوبيت او و نفى ربوبيت غير او خواهد بود. پس چرا متذكر نمى‏شويد و چه شده است شما را كه به مدركات عقولتان و آن حقايقى كه فطرت‏هاى‏تان شما را به آن رهبرى مى‏كند، مراجعه نمى‏كنيد.

اين بود آن معناى دقيقى كه گفتيم در آيه شريفه" وَ لا أَخافُ ما تُشْرِكُونَ بِهِ- تا- ا فَلا تَتَذَكَّرُونَ" است. و بنا بر اين، معناى جمله" وَ لا أَخافُ ما تُشْرِكُونَ بِهِ" هم به منزله متمم حجت قبلى است كه فرمود:" أَ تُحاجُّونِّي فِي اللَّهِ وَ قَدْ هَدانِ" و هم خودش در جاى خود حجت كاملى است براى ابطال ربوبيت شركا به جهت عدم ترس از آنها.

و جمله" إِلَّا أَنْ يَشاءَ رَبِّي شَيْئاً" به منزله احتجاج پس از فرض تسليم است، و معناى آن به طورى كه قبلا هم گفته شد اين است كه: شما مى‏خواهيد به ملاك ترس مرا وادار به پرستش بت‏هايتان كنيد، اولا من از اين بت‏ها نمى‏ترسم، و در ثانى به فرضى هم كه بترسم تازه همين ترسم خود دليل بر ربوبيت پروردگار من است، نه ربوبيت بت‏هاى شما.

و جمله" وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيْ‏ءٍ عِلْماً" بيان و تعليل همين جهت است كه چطور ترس مفروض هم مستند به مشيت پروردگار ابراهيم است زيرا آفريدگار آسمانها و زمين از آنچه در ملكش واقع مى‏شود بى خبر نيست و بدون اذن او واقع نمى‏شود و جمله" أَ فَلا تَتَذَكَّرُونَ" استفهامى است توبيخى و اشاره است به اينكه آنچه تا كنون با شما در ميان نهادم همه فطرى است.

اقوال متعدد مفسرين در توضيح و توجيه جملات ابراهيم (ع) در محاجه با مشركين‏

اين معنايى است كه ما از آيه شريفه مى‏فهميم. و ليكن ساير مفسرين سخنان ديگرى گفته‏اند:

از آن جمله اكثر آنان در باره جمله" أَ تُحاجُّونِّي فِي اللَّهِ وَ قَدْ هَدانِ" گفته‏اند كه" ابراهيم (ع) خواسته است با اين كلام خود اعتراض مشركين را بر توحيد از اين راه دفع كند كه من به طور كلى احتياجى به محاجه و استدلال با شما ندارم" و اين معنا همان معناى اولى است كه ما براى آيه كرديم، و ليكن اين معنا با سياق آيه وفق نمى‏دهد، زيرا سياق آيه سياق احتجاج است، و لازمه آن اين است كه كلام ابراهيم (ع) احتجاج باشد نه اظهار بى نيازى از احتجاج.

و در باره استثنايى كه در جمله" لا أَخافُ ما تُشْرِكُونَ بِهِ إِلَّا أَنْ يَشاءَ رَبِّي شَيْئاً" است گفته‏اند: معنايش اين است كه:" مگر اينكه پروردگار من بر اين بت‏ها غالب آمده و آنها