ترجمه تفسیر المیزان

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

جلد 8 -صفحه : 504/ 379
نمايش فراداده

(ص) در شب معراج در ميان ايشان آمد در حالى كه جبرئيل با او بود، همگى به وى ايمان آورده و او را تصديق كردند، و آن جناب ايشان را نماز آموخت، و ايشان اقرار كردند كه موسى به آمدن وى بشارتشان داده است «1».

خرافه ديگر روايتى است كه شعبى نقل كرده و گفته: براى خداوند بندگانى است در ما وراى اندلس به همان مقدار مسافتى كه ما با اندلس داريم، مردمى هستند كه حتى تصور اينكه كسانى خدا را معصيت مى‏كنند برايشان ممكن نيست، ريگ‏هاى زمينشان در و ياقوت و كوه‏هايشان طلا و نقره است، نه زراعتى به عمل مى‏آورند و نه با درو كردن و بلكه با هيچ كارى سر و كار ندارند، براى هر يك جلو خانه‏هايشان درختى است كه برگ‏هاى پهنى دارد، از همان برگ‏ها لباس تهيه مى‏كنند، و درخت ديگرى است كه از ميوه آن ارتزاق مى‏نمايند «2». و همچنين روايات ديگرى كه در داستان اين فرقه خيالى از يهود وارد شده كه تمامى مجعول و دروغى است.

معناى آيه مورد بحث از بيان سابق معلوم شد، و احتياج به بيان زائدى ندارد.

(1) مقاتل‏

(2) الدر المنثور ج 3 ص 136