صفحه‌ى 483
ترجمه آيات
بجا ماندگان پس از حركت رسول خدا (ص) از تخلف كردن خود شادمان شدند، و كراهت داشتند كه با مالها و جانهاى خويش در راه خدا جهاد كنند و گفتند در اين گرما بيرون مرويد، بگو گرماى آتش جهنم سختتر است، اگر مىفهميدند (81).
بايد به كيفر اعمالى كه مىكردند كم بخندند و زياد بگريند (82).
(حال متوجه باش) اگر خداوند تو را بسوى دستهاى از آنان بازگردانيد، و براى بيرون شدن از تو اجازه خواستند، بگو هرگز با من بيرون نخواهيد آمد و هرگز با من با دشمنى، كارزار نخواهيد كرد، چون شما نخستين بار به تقاعد رضايت داديد، پس با واماندگان بنشينيد (83).
هيچوقت بر احدى از آنان كه مرده، نماز مگذار و بر قبرش مايست، زيرا ايشان به خدا و رسولش كافر شدند و با حالت فسق مردند (84).
و اموال و اولاد ايشان تو را خيره نسازد، چرا كه خدا مىخواهد بوسيله آن در دنيا عذابشان كند، و در حال كفر جانشان بدر آيد (85).
و چون سورهاى نازل شود كه به خدا ايمان بياوريد و با رسولش به جهاد برويد، توانگران ايشان از تو اجازه مىخواهند و مىگويند بگذار با واماندگان باشيم (86).
راضى شدهاند كه قرين زنان و زمينگيران باشند، و خدا بر دلهايشان مهر زده و در نتيجه نمىفهمند (87).
ولى پيغمبر و كسانى كه با او ايمان آوردند با مالها و جانهاى خود جهاد كردند، و خيرات همه خاص ايشان است، و ايشان، آرى، هم ايشانند رستگاران (88).
خداوند براى آنان بهشتها آماده كرده كه از چشم انداز آن جويها روان است و جاودانه در آنند و