(و به شما گفته مىشود) اين است كه بهشت كه شما بخاطر اعمالى كه كرديد از ديگران ارث برديد (72).
براى شما در بهشت ميوهها بسيار است، و از آن مىخوريد (73).
به درستى مجرمين در عذاب جهنم جاودانند (74).
و هيچ تخفيفى برايشان نيست، و براى هميشه از نجات مايوسند (75).
و ما به ايشان ستم نكرديم ليكن خودشان ستمگر بودند (76).
و ندا كردند كه هان اى مالك دوزخ پروردگار خود را بخوان تا مرگ ما را برساند، مىگويد: نه، شما ديگر مرگ نداريد، و هميشه زندهايد (77).
آن روز كه حق را برايتان آورديم بيشترتان نسبت به آن كراهت داشتيد (بناچار امروز هم بايد با كراهت زندگى كنيد) (78).
در اين آيات دو باره به انذار قوم برگشته، از قيامت تخويفشان مىكند، و نيز به مال حال پرهيزكاران و مجرمين و ثواب و عقابشان در قيامت اشاره مىفرمايد.
" هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ"
كلمه" ينظرون" از مصدر" نظر" و به معناى انتظار است. و كلمه" بغتة" به معناى ناگهانى است. و مراد از اينكه فرمود:" و ايشان نمىفهمند" غفلتشان از قيامت است، به خاطر اينكه سرگرم به امور دنيايند، هم چنان كه فرموده:" ما يَنْظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً واحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَ هُمْ يَخِصِّمُونَ" «1» و بنا بر اين در جمله" بَغْتَةً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ" معنا مكرر نشده.
(1) انتظار نمىكشند مگر تنها يك صيحه را كه ايشان را بگيرد، در حالى كه سرگرم بگومگوى با همند. سوره يس، آيه 49.