ترجمه تفسیر المیزان

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

جلد 19 -صفحه : 676/ 661
نمايش فراداده

ممكن هم هست آيه شريفه" وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ وَ الْمَلَكُ عَلى‏ أَرْجائِها" در معناى آيه زير باشد كه مى‏فرمايد:

" وَ يَوْمَ تَشَقَّقُ السَّماءُ بِالْغَمامِ وَ نُزِّلَ الْمَلائِكَةُ تَنْزِيلًا" «1».

" وَ الْمَلَكُ عَلى‏ أَرْجائِها وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمانِيَةٌ" راغب مى‏گويد:

" رجاى چاه" و" رجاى آسمان" و رجاى هر چيز ديگر به معناى كناره آن است، و جمع آن أرجاء مى‏آيد، يعنى اطراف، هم چنان كه در قرآن آمده:

" وَ الْمَلَكُ عَلى‏ أَرْجائِها" «2» و كلمه" ملك" به طورى كه گفته شده، هم در مورد يك نفر اطلاق مى‏شود، و هم در مورد جمع، و مراد از آن در اين آيه جمع است، و ضمير" هم" در جمله" وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمانِيَةٌ" به طورى كه از مقتضاى سياق ظاهر مى‏شود به ملائكه برمى‏گردد.

ولى بعضى «3» گفته‏اند به همه خلائق برمى‏گردد.

و از ظاهر كلام خداى تعالى برمى‏آيد كه عرش در آن روز حاملينى از ملائكه دارد، هم چنان كه از ظاهر آيه زير نيز اين معنا استفاده مى‏شود مى‏فرمايد:

" الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا" «4»، و در روايات آمده كه اين حاملان عرش چهار فرشته‏اند، و از ظاهر آيه مورد بحث برمى‏آيد حاملان عرش در آن روز هشت نفرند، و اما اينكه اين چهار نفر و يا هشت نفر از جنس ملائكه بودند، و يا غير ايشان؟

آيه شريفه ساكت است، هر چند كه سياق آن از اشعار به اينكه از جنس ملك مى‏باشند، خالى نيست.

ممكن هم هست- همانطور كه اشاره كرديم- غرض از ذكر انشقاق آسمان، و بودن ملائكه در اطراف آن، و اينكه حاملين عرش در آن روز هشت نفرند، اين باشد كه بفرمايد در آن روز ملائكه و آسمان و عرش براى انسانها ظاهر مى‏شوند، هم چنان كه قرآن در اين باره فرموده:

" وَ تَرَى الْمَلائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ" «5».

(1) و روزى كه آسمان به ابرها پاره پاره مى‏شود، و ملائكه به طور ناگفتنى نازل مى‏گردند. سوره فرقان، آيه 25.

(2) مفردات راغب ماده" رجا".

(3) روح المعانى، ج 29، ص 45.

(4) كسانى كه عرش را حمل مى‏كنند، و كسانى كه پيرامون عرش هستند، پروردگار خود را به حمد تسبيح مى‏گويند، و به او ايمان مى‏آورند، و براى همه كسانى كه ايمان آورده‏اند استغفار مى‏كنند. سوره مؤمن، آيه 7.

(5) ملائكه را مى‏بينى كه پيرامون عرش را حلقه‏وار گرفته‏اند، و پروردگار خود را به حمد تسبيح مى‏گويند. سوره زمر، آيه 75.