" وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شاعِرٍ قَلِيلًا ما تُؤْمِنُونَ" در اين آيه شعر بودن قرآن را نفى مى‏كند، چون آورنده آن كه رسول خدا (ص) است تا به آخر عمر حتى يك شعر نسرود، تا چه رسد به اينكه شاعر باشد، و جمله" قَلِيلًا ما تُؤْمِنُونَ" توبيخ مجتمع ايشان است، كه اكثريت آنان ايمان نداشته، و بجز اندكى از ايشان ايمان نياوردند.

" وَ لا بِقَوْلِ كاهِنٍ قَلِيلًا ما تَذَكَّرُونَ" در اين جمله كهانت بودن قرآن و كاهن بودن رسول خدا (ص) انكار شده است، و" كهانت" به عقيده كاهنان عبارت است از اينكه كاهن پيامها و اطلاعاتى را از جن دريافت كند. و جمله" قَلِيلًا ما تَذَكَّرُونَ" نيز توبيخ مجتمع مشركين است.

" تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ" يعنى قرآن از ناحيه رب العالمين نازل شده است، نه اينكه خود رسول آن را پرداخته و به دروغ به خدا نسبت داده باشد، كه در سابق هم به اين معنا اشاره فرمود.

مفاد تهديد پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) به اينكه" وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الْأَقاوِيلِ لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْيَمِينِ ..."

" وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الْأَقاوِيلِ ... حاجِزِينَ" وقتى كسى مى‏گويد:

فلانى بر من" تقول" كرد، معنايش اين است كه سخن و قولى از ناحيه خود تراشيد و به من نسبت داد. و كلمه" وتين"- به طورى كه راغب «1» گفته- به معناى رگى است كه به جگر، خون وارد مى‏كند، و اگر قطع شود صاحبش مى‏ميرد.

بعضى «2» ديگر گفته‏اند:

به معناى رگ قلب است.

(1) مفردات راغب، ماده" وتن".

(2) مجمع البيان، ج 10، ص 350.