مؤلف: اين روايت خالى از اشكال نيست، و از سوى ديگر اهل حديث، ابن عساكر را ضعيف دانستهاند، مخصوصا در احاديثى كه تنها خود او روايت كرده.
و در خصال از امام صادق (ع) روايت شده كه فرمود: هر كس در هر روز از (ماه) شعبان هفتاد بار بگويد:" استغفر اللَّه الذى لا اله الا هو الرحمن الرحيم الحى القيوم و اتوب اليه" خداى تعالى نامش را در افق مبين مىنويسد، مىگويد: پرسيدم: افق مبين چيست؟ فرمود جايگاهى است در جلو عرش كه در آنها نهرهايى است فراگير، و در آن جامهايى است به عدد ستارگان «1».
و در تفسير قمى در حديثى كه نسبتش را به امام صادق (ع) داده آمده كه در معناى آيه" وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شَيْطانٍ رَجِيمٍ" فرموده: منظور از آن، كاهنانى هستند كه در قريش بودند، و سخنان خود را به سخنان شيطانهايى نسبت مىدادند كه به اصطلاح خود، آنان همزاد آنان بودند، و ايشان به زبان آن همزادها سخن مىگفتند، و اين آيه شريفه مىفرمايد: قرآن مانند سخنان كاهنان از سخنان شيطانهاى رانده شده نيست «2».
(1) خصال صدوق، ج 2، ص 703، ح 5. (2) تفسير قمى، ج 2، ص 408.